라틴어 문장 검색

ne forte nos tempore aliquo carnis inlecebris seruientes, minusque Dei iudicium formidantes, repentina eius ira corripiat, et uel temporalibus damnis iuste saeuiens affligat, uel ad perpetuam perditionem districtius examinans tollat.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUARTUS., CAP. XXIII [XXV]. 3:13)
non uni saeviet usque deus.
(티불루스, Elegiae, 1권, poem 244)
Tisiphoneque inpexa feros pro crinibus angues Saevit, et huc illuc inpia turba fugit.
(티불루스, Elegiae, 1권, poem 332)
sunt numina amanti, Saevit et iniusta lege relicta Venus.
(티불루스, Elegiae, 1권, poem 531)
iam primum omnium satis constat Troia capta in ceteros saevitum esse Troianos:
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 17:1)
in se ipsum postremo saeviturum, si alia desint.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 544:1)
saevire inde utique consulum alter patresque;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 285:1)
Claudius, et natura immitis et efferatus, hinc plebis odio illinc patrum laudibus, non miseriis ait sed licentia tantum concitum turbarum, et lascivire magis plebem quam saevire.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 311:2)
principesque in omnium Etruriae populorum conciliis fremebant aeternas opes esse Romanas, nisi inter semet ipsi seditionibus saeviant.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 487:1)
primum in dilectibus saevire solitos, eosdem in bello tamen paruisse ducibus.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 489:1)
sed fervidi animi vir, ut in publico periculo ante, sic tum in suo, non tribunos modo sed plebem oratione feroci refutando, exprobrandoque T. Meneni damnationem mortemque, cuius patris munere restituta quondam plebs eos ipsos quibus tum saeviret magistratus, eas leges haberet, periculum audacia discussit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 583:2)
certatumque haud incruento proelio foret, ni Quinctius, consul alter, consularibus negotio dato ut collegam vi, si aliter non possent, de foro abducerent, ipse nunc plebem saevientem precibus lenisset, nunc orasset tribunos ut concilium dimitterent:
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 630:1)
quibus nihil infractus ferox Appi animus cum insuper saevire vellet contionemque advocaret, concurrunt ad eum legati tribunique monentes ne utique experiri vellet imperium cuius vis omnis in consensu oboedientium esset.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 651:1)
Volscos species armatorum peditum, quos et plures esse et Romanos putabant, fremitus hinnitusque equorum, qui et insueto sedente equite et insuper aures agitante sonitu saeviebant, intentos velut ad impetum hostium tenuit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 700:2)
illi non licere, si quid consules superbe in aliquem civium aut crudeliter fecerint, diem dicere, accusare iis ipsis iudicibus quorum in aliquem saevitum sit?
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber III 103:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION