라틴어 문장 검색

Imbecillum latus, os confusum, haesitans lingua, tardissima inventio, memoria nulla, nihil denique praeter ingenium insanum, et tamen eo impudentia ipsoque illo furore pervenit, ut orator habeatur.
(소 플리니우스, 편지들, 4권, letter 7 4:2)
Quo festinantius nuntio tibi fuisse me hodie in auditorio Calpurni Pisonis.
(소 플리니우스, 편지들, 5권, letter 17 1:2)
Hebetes illi et supra modum tardi;
(소 플리니우스, 편지들, 6권, letter 2 6:2)
In summa potero fortasse scripta tua magis probare laudare, quanto illa tardius cautiusque, sed ipsum te magis amabo magisque laudabo, quanto celerius et incautius miseris.
(소 플리니우스, 편지들, 8권, letter 4 8:1)
quod paulo tardius feci, dum requiro gemmam, quam sibi habentem imaginem Pacori et quibus ornatus fuisset subtractam indicabat.
(소 플리니우스, 편지들, 10권, letter 74 2:2)
Prima vocas tardos sub iuga panda boves.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 사랑, Liber primus, poem 1313)
rubebat - Nec tamen adsueto tardius orta dies!
(푸블리우스 오비디우스 나소, 사랑, Liber primus, poem 1336)
Si faciet tarde, ne te mora longa fatiget, Inposita gremio stertere fronte potes.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 사랑, Liber secundus, poem 220)
Tuque laborantes utero miserata puellas, Quarum tarda latens corpora tendit onus, Lenis ades precibusque meis fave, Ilithyia!
(푸블리우스 오비디우스 나소, 사랑, Liber secundus, poem 1310)
A, quotiens sani capitis mentita dolores Cunctantem tardo iussit abire pede!
(푸블리우스 오비디우스 나소, 사랑, Liber secundus, poem 198)
Durant, vatis opus, Troiani fama laboris Tardaque nocturno tela retexta dolo.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 사랑, Liber tertius, poem 918)
haec a concubitu fit sedula, tardior illa, haec dominae munus te parat, illa sibi.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ars amatoria, Liber I 1:253)
crede mihi, non est veneris properanda voluptas, sed sensim tarda prolicienda mora.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ars amatoria, Liber II 105:2)
nec male deliciis odiosum conscia tardis
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ars amatoria, Liber III 135:3)
longa dies citius brumali sidere, noxque tardior hiberna solstitialis erit, nec Babylon aestum, nec frigora Pontus habebit, calthaque Paestanas vincet odore rosas, quam tibi nostrarum veniant oblivia rerum.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ex Ponto, 2권, poem 412)

SEARCH

MENU NAVIGATION