라틴어 문장 검색

delicias siquis lascivaque carmina quaerit, praemoneo, non est scripta quod ista legat, aptior huic Gallus blandique Propertius oris, aptior, ingenium come, Tibullus erit.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 18)
ferunt vagantes daemonas laetos tenebris noctium gallo canente exterritos sparsim timere et cedere.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus ad Galli cantum13)
quae vis sit huius alitis, Salvator ostendit Petro, ter antequam gallus canat sese negandum praedicans.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus ad Galli cantum16)
nec tale quidquam postea linguae locutus lubrico est, cantuque galli cognito peccare iustus destitit.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus ad Galli cantum19)
inde est quod omnes credimus illo quietis tempore quo gallus exultans canit Christum redisse ex inferis.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus ad Galli cantum20)
Appenninicolam peditem Cybeleius hostis congressu excipiens Asiam defendere et Idam qui potuit cogente acies in proelia Gallo?
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 2권, section 2186)
"puer sed obstat gallus ob libidinem per triste vulnus perque sectum dedecus ab inpudicae tutus amplexu deae, per multa Matri sacra plorandus spado."
(프루덴티우스, Peristephanon Liber, Sancti Romani Martyris contra Gentiles Dicta.172)
Tum canit, errantem Permessi ad flumina Gallum Aonas in montis ut duxerit una sororum, utque viro Phoebi chorus adsurrexerit omnis;
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 전원시, ECLOGA VI.40)
pauca meo Gallo, sed quae legat ipsa Lycoris, carmina sunt dicenda.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 전원시, ECLOGA X.2)
neget quis carmina Gallo?
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 전원시, ECLOGA X.3)
sollicitos Galli dicamus amores, dum tenera attondent simae virgulta capellae.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 전원시, ECLOGA X.6)
Quae nemora, aut qui vos saltus habuere, puellae Naides, indigno cum Gallus amore peribat?
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 전원시, ECLOGA X.9)
Galle, quid insanis?
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 전원시, ECLOGA X.21)
vos haec facietis maxima Gallo - Gallo, cuius amor tantum mihi crescit in horas, quantum vere novo viridis se subicit alnus.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 전원시, ECLOGA X.59)
consule barbati deliramenta Platonis, consule et hircosus Cynicus quos somniat et quos texit Aristoteles torta vertigine nervos, hos omnes quamvis anceps labyrinthus et error circumflexus agat, quamvis promittere et ipsi gallinam soleant aut gallum, clinicus ut se dignetur praestare deus morientibus aequum, cum ventum tamen ad normam rationis et artis, turbidulos sensus et litigiosa fragosis argumenta modis concludunt numen in unum, cuius ad arbitrium sphera mobilis atque rotunda volvatur, serventque suos vaga sidera cursus, non recipit natura hominis, modo quadrupes ille non sit, et erecto spectet caelestia vultu, non recipit neget ut regimen pollere supremum, istud et ipse Numae tacitus sibi sensit haruspex, semifer et Scottus sentit, cane milite peior, sed nos qui Dominum libris et corpore iam bis vidimus, ante fide, mox carne et sanguine 1 coram, quique voluminibus vatum cruce teste probatis rimantes digitos costarum in vulnera cruda mersimus, et manuum visu dubitante lacunas scrutati aeternum regem cognovimus Iesum, abiurare Deo titulum nomenque paternum credimus esse nefas, qui regem protulit ex se, non regem populi Parthorum aut Romulidarum, sed regem summae et mediae rationis et imae, atque ideo rerum dominum et super omnia regem, carnis habet medium, summum Patris, et Stygis imum.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 371)

SEARCH

MENU NAVIGATION