라틴어 문장 검색

'Prodigus et stultus donat quae spernit et odit;
(호라티우스의 첫번째 편지, 0715)
fama civem causaque priorem sperne, domi si gnatus erit fecundave coniux.
(호라티우스의 풍자, 2권, 05장19)
Quod unum potuit, spreta caritas fecit.
(히에로니무스, 편지들, Ad Heliodorum Monachum 1:8)
"Frater sororem virginem deserit, caelibem spernit virgo germanum, et, cum in eodem proposito esse se simulent, quaerunt alienorum spiritale solacium, ut domi habeant carnale commercium."
(히에로니무스, 편지들, An Eustochium 10:61)
Munera vel parva vel magna non sprevi?
(히에로니무스, 편지들, Ad Asellam 2:13)
Oblita sexus, fragili-tatis inmemor ac solitudinis tantum cupida ibi erat, ubi animo morabatur.
(히에로니무스, 편지들, Ad Oceanum De Morte Fabiolae 9:6)
Spernat bombycum telas, Serum vellera et aurum in fila lentescens.
(히에로니무스, 편지들, Ad Laetam De Institutione Filiae 10:2)
"Ecce illi fruuntur suis rebus, ministrant ecclesiis, adeunt balneas, unguenta non spernunt et tamen in omnium flore versantur."
(히에로니무스, 편지들, Ad Rusticum Monachum 17:5)
inmemor illa domus et coniugis atque sororis nil patriae indulsit, plorantesque improba natos, utque magis stupeas, ludos Paridemque reliquit, sed quamquam in magnis opibus plumaque paterna et segmentatis dormisset parvula cunis, contempsit pelagus;
(유베날리스, 풍자, 2권, Satura VI40)
set mox haec regna relinquit permutatque domos et flammea conterit, inde avolat et spreti repetit vestigia lecti;
(유베날리스, 풍자, 2권, Satura VI118)
velocius et citius nos corrumpunt vitiorum exempla domestica, magnis cum subeant animos auctoribus, unus et alter forsitan haec spernant iuvenes, quibus arte benigna et meliore luto finxit praecordia Titan, sed reliquos fugienda patrum vestigia ducunt et monstrata diu veteris trahit orbita culpae.
(유베날리스, 풍자, 5권, Satura XIV9)
A Latinis adgressus est gentem Sabinorum, qui immemores factae sub Tito Tatio adfinitatis quodam contagio bellis se Latinis adiunxerant.
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 1권, BELLUM SABINUM 1:1)
Si aut me, inquit, Evangele, aut haec innocentiae lumina cogitasses, nullum inter nos tale secretum opinarere, quod non vel tibi vel etiam vulgo fieri dilucidum posset, quia neque ego sum inmemor nec horum quemquam inscium credo sancti illius praecepti philosophiae, sic loquendum esse cum hominibus, tamquam dii audiant;
(Macrobii Saturnalia, Liber I, VII. 6:1)
Labitur infelix studiorum atque immemor herbae Victor equus, et:
(Macrobii Saturnalia, Liber IV, I. 3:2)
Post omnia in voluptatem censura cothurnati sermoni invectus es, tamquam voluptas virtuti semper inimica sit, et non cum in luxum spreta mediocritate prolapsa est.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, V. 28:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION