라틴어 문장 검색

sed id accidere haud immerito.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber V 17:3)
neque immerito suum ipsorum exemplum in eos versurum.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VII 436:1)
haec ludibria religionum non pudere in lucem proferre et vix pueris dignas ambages senes ac consulares fallendae fidei exquirere!
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber IX 163:1)
nec, si nullius alterius nos, ne civium quidem horum pudet quos Sinuessam colonos patres nostri miserunt ut ab Samnite hoste tuta haec ora esset, quam nunc non vicinus Samnis urit sed Poenus advena, ab extremis orbis terrarum terminis nostra cunctatione et socordia iam huc progressus?
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Libri XXII 163:1)
deinde cum aliquis omissa verecundia quempiam nominasset, multo maior extemplo clamor oriebatur, cum alii negarent nosse, alii nunc probra nunc humilitatem sordidamque inopiam et pudendae artis aut quaestus genus obicerent.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXIII 33:2)
ad Furculas Caudinas ne expertus quidem certamen arma tradidit hosti, ut alias pudendas clades exercituum taceam;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXV 78:2)
cum multis verbis actum esset utrum minus conveniret, cuius nomine absentis ob res prospere ductu eius gestas supplicatio decreta foret et dis immortalibus habitus honos, ei praesenti negare triumphum, an quem tradere exercitum successori iussissent - quod nisi manente in provincia bello non decerneretur - eum quasi debellato triumphare, cum exercitus testis meriti atque immeriti triumphi abesset, medium visum ut ovans urbem iniret.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVI 293:2)
Carthaginienses quoque Capuae amissae Tarentum captum aequabant, et ut ad moenia urbis Romanae nullo prohibente se pervenisse in gloria ponebant, ita pigebat inriti incepti, pudebatque adeo se spretos ut sedentibus ipsis ad Romana moenia alia porta exercitus Romanus in Hispaniam duceretur.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVI 516:1)
cuius et ipsius pudere ac paenitere vos oportet referam :
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVII 203:2)
sed et suscensebat non immerito Aetolis ob insatiabilem aviditatem praedae et arrogantiam eorum, victoriae gloriam in se rapientium, quae vanitate sua omnium aures offendebat, et Philippo sublato, fractis opibus Macedonici regni Aetolos habendos Graeciae dominos cernebat.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIII 126:1)
non tamen nec illum nec quemquam alium civem tantum gratia atque opibus valuisse ut, cum sibi meritum triumphum impetrasset, collegae eundem honorem immeritum impudenter petenti daret.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIII 281:1)
ne eas simul pudere quod non oportet coeperit, quod oportet non pudebit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIV 50:1)
iam hos Eumenem Attalumque fratres, ab tam exiguis rebus prope ut puderet regii nominis, mihi Antiocho cuilibet regum huius aetatis, nulla re magis quam fraterna unanimitate, regnum aequasse.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XL 90:1)
missus hic comes, ut ante dictum est, cum simplicitatem iuvenis incauti et suis haud immerito suscensentis assentando indignandoque et ipse vicem eius captaret, in omnia ultro suam offerens operam, fide data arcana eius elicuit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XL 273:1)
Antigonum igitur appellat, cui et palam facti parricidii gratia obnoxius erat, et nequaquam pudendum aut paenitendum eum regem Macedonibus propter recentem patrui Antigoni gloriam fore censebat.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XL 640:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION