라틴어 문장 검색

Ne extra rerum naturam vagari virtus nostra videatur, et tremet sapiens et dolebit et expallescet.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 8, letter 71 29:2)
Occurrent naufragi similiave naufragis passi, quos aut popularis ira aut invidia, perniciosum optimis telum, inopinantes securesque disiecit procellae more, quae in ipsa sereni fiducia solet emergere, aut fulminis subiti, ad cuius ictum etiam vicina tremuerunt.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 8, letter 74 4:3)
tamen cum prope accessit, tergiversatur, tremit, plorat.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 9, letter 77 11:2)
Ostendat ex constitutione vulgi beatos in illo invidioso fastigio suo trementes et adtonitos longeque aliam de se opinionem habentes quam ab aliis habetur.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 15, letter 94 73:1)
. . . . . . Tum, si qua sonum procul arma dederunt, Stare loco nescit, micat auribus et tremit artus Conlectumque premens volvit sub naribus ignem.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 15, letter 95 68:4)
Redemit illa classis immotae moras et maria pigro fixa languore impulit.
(세네카, 아가멤논 3:39)
amore captae captus, immotus prece Zminthea tenuit spolia Phoebei senis, ardore sacrae virginis iam tum furens.
(세네카, 아가멤논 4:10)
sanguinem reddet tibi ignavus iste ductor ac fortis pater, sed quid trementes circuit pallor genas iacensque vultu languido optutus stupet?
(세네카, 아가멤논 5:14)
tibi nexilibus turba coronis redimita venit, tibi grandaevi lassique senes compote voto reddunt grates libantque manu vina trementi.
(세네카, 아가멤논 7:12)
stat nunc Sipyli vertice summo flebile saxum, et adhuc lacrimas marmora fundunt antiqua novas, colit impense femina virque numen geminum, tuque ante omnis, pater ac rector fulmine pollens, cuius nutu simul extremi tremuere poli, generis nostri, Iuppiter, auctor, cape dona libens abavusque tuam non degenerem respice prolem.
(세네카, 아가멤논 7:16)
unda vix actu levi tranquilla Zephyri mollis afflatu tremit.
(세네카, 아가멤논 10:6)
Vidimus simulata dona molis immensae Danaumque fatale munus duximus nostra creduli dextra tremuitque saepe limine in primo sonipes, cavernis conditos reges bellumque gestans;
(세네카, 아가멤논 11:14)
stetere vittae, mollis horrescit coma, anhela corda murmure incluso fremunt, incerta nutant lumina et versi retro torquentur oculi, rursus immoti rigent.
(세네카, 아가멤논 13:2)
o cara salve terra, tibi tot barbarae dedere gentes spolia, tibi felix diu potentis Asiae Troia summisit manus, quid ista vates corpus effusa ac tremens dubia labat cervice?
(세네카, 아가멤논 14:3)
detrahere cultus uxor hostiles iubet, induere potius coniugis fidae manu textos amictus - horreo atque animo tremo:
(세네카, 아가멤논 16:14)

SEARCH

MENU NAVIGATION