라틴어 문장 검색

Et modo cervicem, modo crura micantia captat, aut captare putes, omnique a parte lacessit.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 9권 5:7)
Saepe illum gemitus edentem, saepe frementem, saepe retemptantem totas infringere vestes sternentemque trabes irascentemque videres montibus aut patrio tendentem bracchia caelo.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 9권 17:24)
Haec ubi faticano venturi praescia dixit ore Themis, vario superi sermone fremebant, et cur non aliis eadem dare dona liceret murmur erat:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 9권 39:1)
Parce meo, iuvenis, temerarius esse periclo, neve feras, quibus arma dedit natura, lacesse, stet mihi ne magno tua gloria.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 10권 53:9)
Tota est ex aere sonanti, tota fremit vocesque refert iteratque quod audit.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 12권 7:4)
ocius omnes surgimus, et primus quae te vecordia, Theseus Euryte, pulsat ait, qui me vivente lacessas Pirithoum violesque duos ignarus in uno?
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 12권 26:5)
sed per confusa frementis verba tamen vulgi vox eminet una "quis ille est?"
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 15권 49:2)
inter utrumque fremunt inmani murmure venti.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 1권, poem 216)
nunc quoque se, quamvis est iussa quiescere, quin te nominet invitum, vix mea Musa tenet, utque canem pavidae nactum vestigia cervae latrantem frustra copula dura tenet, utque fores nondum reserati carceris acer nunc pede, nunc ipsa fronte lacessit equus, sic mea lege data vincta atque inclusa Thalia per titulum vetiti nominis ire cupit.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 915)
statum lacessunt omnipotentis Dei calumniosis litibus, fidem minutis dissecant ambagibus ut quisque lingua est nequior;
(프루덴티우스, Apotheosis, 머리말7)
oderunt, lacerant, trahunt, lacessunt;
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus post cibum32)
placet frementem publicis ieiuniis placare Christum;
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus ieiunantium40)
non ausim conferre pedem nec spicula tantae indocilis fandi coniecta lacessere linguae.
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 1권192)
quo nunc nemo disertior exultat, fremit, intonat, ventisque eloquii tumet:
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 2권, section pr11)
inmanes quondam populi feritate subacta edomiti iam triste fremant iterumque ferinos in mores redeant atque ad sua prisca recurrant.
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 2권, section 2104)

SEARCH

MENU NAVIGATION