라틴어 문장 검색

Sed pietatis spectatae iuvenis et matris obsequium et sororis officium religiose dispensat et, arcanis domus venerabilis silentii custodiat traditis, plebeiam facie tenus praetendens humanitatem, sic necessarium sanguinis sui munus aggreditur ut desolatam vicinam puellam parentumque praesidio viduatam domus suae tutela receptaret, ac mox artissimo multumque sibi dilecto contubernali, largitus de proprio dotem liberalissime traderet Sed haec bene atque optime plenaque cum sanctimonia disposita feralem Fortunae nutum latere non potuerunt, cuius instinctu domum iuvenis protinus se direxit saeva rivalitas, et illico haec eadem uxor eius, quae nunc bestiis propter haec ipsa fuerat addicta, coepit puellam velut aemulam tori succubamque primo suspicari, dehinc detestari, dehinc crudelissimis laqueis mortis insidiari:
(아풀레이우스, 변신, 10권 23:10)
"At ego referendis laudibus tuis exilis ingenio et adhibendis sacrificiis tenuis patrimonio:"
(아풀레이우스, 변신, 11권 25:7)
digni sunt prae ceteris laude singulari.
(ARCHIPOETA, IV82)
laudibus aeternum nullus negat esse Salernum;
(ARCHIPOETA, VI3)
omnes extollunt te laudibus undique claris.
(ARCHIPOETA, VI32)
laudes tibi canimus,
(ARCHIPOETA, VII7)
claris dignum laudibus
(ARCHIPOETA, VII50)
de cuius me laudibus pudet esse mutum.
(ARCHIPOETA, IX16)
ut de Christo domini digna laude canam,
(ARCHIPOETA, IX30)
quanta sit potencia vel laus Friderici,
(ARCHIPOETA, IX61)
digna foret laudibus et topographia,
(ARCHIPOETA, IX71)
inter urbes alias eris laude dives,
(ARCHIPOETA, IX79)
non enim est humanitatis eius non mecum operam dare, ut in quam multis possemus litteris te nobiscum teneamus nescio qua necessitate fugientem.
(아우구스티누스, 편지들, 1. (A. D. 386 Epist. II) Zenobio Augustinus11)
Si quidem illum deum dicis unum, de quo, ut dictum est a veteribus, docti indoctique consentiunt, huiusne tu membra dicis esse, quorum iam humanitatem vel, si hoc mavis, potentiam mortui hominis imago compescit?
(아우구스티누스, 편지들, 6. (A. D. 390 Epist. XVII) 1:6)
Non puto ego ista tibi, cum scriberes, in animo non fuisse, sed more humanitatis et leporis tui commonefacere nos voluisti ad relaxandum animum, quanta in vestra superstitione ridenda sint.
(아우구스티누스, 편지들, 6. (A. D. 390 Epist. XVII) 2:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION