도구

도구

라틴어 문장 검색

Quid Titius, Romana breui uenturus in ora,Pindarici fontis qui non expalluit haustus, fastidire lacus et riuos ausus apertos?
(호라티우스의 첫번째 편지, 037)
Purior in uicis aqua tendit rumpere plumbum quam quae per pronum trepidat cum murmure riuum?
(호라티우스의 첫번째 편지, 109)
Si forte in medio positorum abstemius herbisuiuis et urtica, sic uiues protinus, ut teconfestim liquidus Fortunae riuus inauret,uel quia naturam mutare pecunia nescit uel quia cuncta putas una uirtute minora.
(호라티우스의 첫번째 편지, 125)
addit opus pigro riuus, si decidit imber,multa mole docendus aprico parcere prato.
(호라티우스의 첫번째 편지, 1413)
Quem tenues decuere togae nitidique capilli,quem scis immunem Cinarae placuisse rapaci,quem bibulum liquidi media de luce Falerni,cena breuis iuuat et prope riuum somnus in herba;
(호라티우스의 첫번째 편지, 1415)
Fons etiam riuo dare nomen idoneus, ut necfrigidior Thraecam nec purior ambiat Hebrus,infirmo capiti fluit utilis, utilis aluo.
(호라티우스의 첫번째 편지, 166)
Me quotiens reficit gelidus Digentia riuus,quem Mandela bibit, rugosus frigore pagus quid sentire putas, quid credis, amice, precari?
(호라티우스의 첫번째 편지, 1848)
Non est loci huius, ut paenitentiam praedicem et quasi contra Montanum Novatumque scribens dicam illam hostiam domini esse placabilem et sacrificium Deo spiritum contribulatum et:
(히에로니무스, 편지들, Ad Oceanum De Morte Fabiolae 4:26)
minus est insania turpis, en habitum quo te leges ac iura ferentem vulneribus crudis populus modo victor, et illud montanum positis audiret vulgus aratris.
(유베날리스, 풍자, 1권, Satura II47)
Montani quoque venter adest abdomine tardus, et matutino sudans Crispinus amomo quantum vix redolent duo funera, saevior illo Pompeius tenui iugulos aperire susurro, et qui vulturibus servabat viscera Dacis Fuscus marmorea meditatus proelia villa, et cum mortifero prudens Veiento Catullo, qui numquam visae flagrabat amore puellae, grande et conspicuum nostro quoque tempore monstrum, caecus adulator, dirusque a ponte satelles dignus Aricinos qui mendicaret ad axes blandaque devexae iactaret basia raedae.
(유베날리스, 풍자, 1권, Satura IV47)
Montanus ait,
(유베날리스, 풍자, 1권, Satura IV60)
Credo Pudicitiam Saturno rege moratam in terris visamque diu, cum frigida parvas praeberet spelunca domos ignemque Laremque et pecus et dominos communi clauderet umbra, silvestrem montana torum cum sterneret uxor frondibus et culmo vicinarumque ferarum pellibus, haut similis tibi, Cynthia, nec tibi, cuius turbavit nitidos extinctus passer ocellos, sed potanda ferens infantibus ubera magnis et saepe horridior glandem ructante marito.
(유베날리스, 풍자, 2권, Satura VI1)
tandem illa venit rubicundula, totum oenophorum sitiens, plena quod tenditur urna admotum pedibus, de quo sextarius alter ducitur ante cibum rabidam facturus orexim, dum redit et loto terram ferit intestino, marmoribus rivi properant, aurata Falernum pelvis olet;
(유베날리스, 풍자, 2권, Satura VI224)
et montani asparagi, posito quos legit vilica fuso;
(유베날리스, 풍자, 4권, Satura XI26)
quae demant cumque dolorem, delicias quoque uti multas substernere possint gratius inter dum, neque natura ipsa requirit, si non aurea sunt iuvenum simulacra per aedes lampadas igniferas manibus retinentia dextris, lumina nocturnis epulis ut suppeditentur, nec domus argento fulget auroque renidet nec citharae reboant laqueata aurataque templa, cum tamen inter se prostrati in gramine molli propter aquae rivum sub ramis arboris altae non magnis opibus iucunde corpora curant, praesertim cum tempestas adridet et anni tempora conspergunt viridantis floribus herbas.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Secundus 1:9)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION