라틴어 문장 검색

quod eius principium, quis finis;
(DE AMICITIA, CAPUT PRIMUM. Libri hujus scribendi occasio. 2:15)
quomodo etiam possit indirupta servari, et sine aliqua dissensionis molestia sancto fine concludi.
(DE AMICITIA, CAPUT PRIMUM. Libri hujus scribendi occasio. 2:18)
et quemadmodum ea ipsa quae inter nos oportet esse amicitia, et in Christo inchoetur, et secundum Christum servetur, et ad Christum finis eius et utilitas referatur plenius edoceri.
(DE AMICITIA, CAPUT PRIMUM. Libri hujus scribendi occasio. 2:28)
cum eius principium finem que, Christum videlicet, penitus ignoraverit.
(DE AMICITIA, CAPUT II. Inter quos sit amicitia vera. 1:2)
cum tu ipse viam utrisque aperueris, lumen que illud splendidissimum, in ipsa inquisitionis nostrae ianua accenderis, quod nos non sinat errare per devia, sed certo tramite ad certum finem propositae quaestionis perducat.
(DE AMICITIA, CAPUT II. Inter quos sit amicitia vera. 1:5)
Natura an casu, an necessitate aliqua;
(DE AMICITIA, CAPUT III. Amicitia triplex: carnalis, mundialis, spiritualis et vera. 1:11)
tunc primum vehementius appetitur, cum finis eius fructus que cognoscitur.
(DE AMICITIA, CAPUT IV. Amicitiae origo et progressus. 3:38)
Ex sola ratione, sicut inimicos, non ex spontanea mentis inclinatione, sed ex praecepti necessitate diligimus (Matth.
(DE AMICITIA, CAPUT X. Amicitia spiritualis. Vera. Amicitiae fons. Amoris origo. 3:13)
quem usque ad eius vitae finem numquam a te laesum, quamquam ipse te saepe laesisset, audivimus.
(DE AMICITIA, CAPUT XII. Delectus amici. 2:36)
XVI, 23), cernens suum quod contra illud dederat, non mancipatum effectui, dignum proditori finem, laqueo suspensus promeruit.
(DE AMICITIA, CAPUT XIII. De causis dissolvendae amicitiae 2:30)
Opportunum hoc, nam mihi semper ad ostium oculus est, ne forte quis irrumpat, qui vel nostris deliciis finem ponat, vel quid amaritudinis misceat, vel aliquid superducat inane.
(DE AMICITIA, CAPUT XVII. Ad amicitiam quatuor requiruntur. 2:9)
In necessitate enim, ut ait quidam, probatur amicus.
(DE AMICITIA, CAPUT XIX. Fides amicitiae. 1:7)
Si perdenda est pecunia propter amicum, multo magis amici utilitatibus vel necessitatibus conferenda.
(DE AMICITIA, CAPUT XXV. Amicitiae lex in petendis et dandis. 2:1)
Sic et nos debemus amicorum necessitates subtilius explorare, petiturum beneficiis praevenire, talem in dando modum servare, ut ille gratiam videatur praestare qui accepit, magis quam ille qui dedit.
(DE AMICITIA, CAPUT XXV. Amicitiae lex in petendis et dandis. 2:22)
ne id magis carnali affectui meo quam eius necessitati ascriberetur, et sic mea auctoritas minueretur.
(DE AMICITIA, CAPUT XXVIII. Epilogus. 2:17)

SEARCH

MENU NAVIGATION