라틴어 문장 검색

restitit tamen senatus et opperiendum imperatorem censuit, quod unum urgentium malorum suffugium in tempus erat.
(코르넬리우스 타키투스, 연대기, LIBER IV, 66장4)
valuit tamen utilitas, ut Abdum specie amicitiae vocatum ad epulas lento veneno inligaret, Sinnacen dissimulatione ac donis, simul per negotia moraretur.
(코르넬리우스 타키투스, 연대기, 6권, 32장5)
nec enim restitere Armenii, fuso qui proelium ausus erat Demonacte praefecto.
(코르넬리우스 타키투스, 연대기, LIBER XI, 9장2)
sed Nero lenti sceleris impatiens minitari tribuno, iubere supplicium veneficae, quod, dum rumorem respiciunt, dum parant defensiones, securitatem morarentur.
(코르넬리우스 타키투스, 연대기, LIBER XIII, 15장10)
ac vulgato eius indicio inter damnatos magis quam inter reos Anteius Ostoriusque habebantur, adeo ut testamentum Antei nemo obsignaret, nisi Tigellinus auctor extitisset monito prius Anteio ne supremas tabulas moraretur.
(코르넬리우스 타키투스, 연대기, LIBER XVI, 14장7)
ita si eum, qui armatus C. Caesari restitit, vel captivitas vel voluntas vel fatum aliquod in urbem pertraxisset, aeque idem et Caesarem ipsum et Ciceronem audire potuit et nostris quoque actionibus interesse.
(코르넬리우스 타키투스, 대화, 17장 5:1)
quos quod tandem invenistis, non restiterunt, sed deprehensi sunt;
(코르넬리우스 타키투스, 아그리콜라 전기, 34장 3:1)
nec diu moremur, ego incolumitatem vestram, vos constantiam meam.
(코르넬리우스 타키투스, 역사, LIBER II, 47장14)
restitit Vitellius deditque postea consulatum Simplici innoxium et inemptum.
(코르넬리우스 타키투스, 역사, LIBER II, 60장9)
quo pudore haud plures quam centum equites restitere:
(코르넬리우스 타키투스, 역사, LIBER III, 17장5)
non iam sanguis neque vulnera morabantur quin subruerent vallum quaterentque portas, innixi umeris et super iteratam testudinem scandentes prensarent hostium tela brachiaque.
(코르넬리우스 타키투스, 역사, LIBER III, 28장2)
pudor tamen et praesentis ducis reverentia morabatur, haud diuturna vincla apud pavidos periculorum et dedecoris securos.
(코르넬리우스 타키투스, 역사, LIBER III, 41장6)
sed erant qui occultis suspicionibus incesserent, tamquam invidia et aemulatione fortunam fratris moraretur.
(코르넬리우스 타키투스, 역사, LIBER III, 65장2)
sed Vitellius consulis supplicium poscenti populo restitit, placatus ac velut vicem reddens, quod interrogantibus quis Capitolium incendisset, se reum Atticus obtulerat eaque confessione, sive aptum tempori mendacium fuit, invidiam crimenque agnovisse et a partibus Vitellii amolitus videbatur.
(코르넬리우스 타키투스, 역사, LIBER III, 75장10)
nam et Mucianus ambiguis epistulis victores morabatur, et Antonius praepostero obsequio, vel dum regerit invidiam, crimen meruit;
(코르넬리우스 타키투스, 역사, LIBER III, 78장8)

SEARCH

MENU NAVIGATION