라틴어 문장 검색

ea, quia meditata putantur esse, minus ridentur:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 246:5)
Sed ore, vultu, [imitandis moribus,] voce, denique corpore ridetur ipso;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 251:3)
naturae ridentur ipsae, quas personas agitare solemus, non sustinere.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 251:7)
ex quo, cum quasi decepti sumus exspectatione, ridemus.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 260:8)
rerum plura sunt, eaque magis, ut dixi ante, ridentur;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 264:1)
" Valde autem ridentur etiam imagines, quae fere in deformitatem aut in aliquod vitium corporis ducuntur cum similitudine turpioris:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 266:1)
" Valde haec ridentur et hercule omnia, quae a prudentibus [quasi] per simulationem [non intellegendi] subabsurde salseque dicuntur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 275:1)
tum enim non sal, sed natura ridetur;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 279:2)
" Ridentur etiam discrepantia:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 280:9)
Sed ex his omnibus nihil magis ridetur, quam quod est praeter exspectationem, cuius innumerabilia sunt exempla, vel Appi maioris illius, qui in senatu, cum ageretur de agris publicis et de lege Thoria et peteretur Lucullus ab eis, qui a pecore eius depasci agros publicos dicerent, "non est" inquit "Luculli pecus illud;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 284:1)
quae plerumque, ut ante dixi, laudari magis quam rideri solent;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 288:4)
' Tum Cotta ridens 'possem tibi,' inquit 'Crasse, concedere:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 367:4)
194M In cive excelso atque homine nobili blanditiam, adsentationem, ambitionem meam esse levitatis.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 국가론, Liber Quartus 17:6)
certe, inquit ridens, nam nisi tu , numquam recepissem.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Cato Maior: de Senectute 15:3)
sed si aliquid dandum est voluptati, quoniam eius blanditiis non facile obsistimus, divine enim Plato escam malorum appellat voluptatem quod ea videlicet homines capiantur ut pisces, quamquam immoderatis epulis caret senectus, modicis tamen conviviis delectari potest.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Cato Maior: de Senectute 57:5)

SEARCH

MENU NAVIGATION