라틴어 문장 검색

Sunt viridi prato confinia litora, quorum altera pars undis, pars altera cingitur herbis, quas neque cornigerae morsu laesere iuvencae, nec placidae carpsistis oves hirtaeve capellae;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 13권 82:5)
Dumque iter horrendum per opaca crepuscula carpit, "seu dea tu praesens, seu dis gratissima" dixit, "numinis instar eris semper mihi meque fatebor muneris esse tui, quae me loca mortis adire, quae loca me visae voluisti evadere mortis.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 14권 19:1)
ora vacent epulis alimentaque mitia carpant!"
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 15권 37:9)
Pittheam profugo curru Troezena petebam, iamque Corinthiaci carpebam litora ponti, cum mare surrexit, cumulusque inmanis aquarum in montis speciem curvari et crescere visus et dare mugitus summoque cacumine findi.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 15권 42:5)
sive opus est velis, minimam bene currit ad auram, sive opus est remo, remige carpit iter.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 1권, poem 102)
nam mihi Bistonios placuit pede carpere campos:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 1권, poem 109)
utque viret semper laurus nec fronde caduca Carpitur, aeternum sic habet illa decus?
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 125)
nunc erat, ut posito deberem fine laborum vivere, me nullo sollicitante metu, quaeque meae semper placuerunt otia menti carpere et in studiis molliter esse meis, et parvam celebrare domum veteresque Penates et quae nunc domino rura paterna carent, inque sinu dominae carisque sodalibus inque securus patria consenuisse mea.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 4권, poem 82)
ne cadat et multas palmas inhonestet adeptus, languidus in pratis gramina carpit equus, miles ubi emeritis non est satis utilis annis, ponit ad antiquos, quae tulit, arma Lares, sic igitur, tarda vires minuente senecta, me quoque donari iam rude tempus erat.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 4권, poem 87)
Neque in vinea tua racemos et grana decidentia congregabis, sed pauperibus et peregrinis carpenda dimittes” (Lv 19,9-10).
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 92:16)
nam cana senescunt ingenia et validos consumunt saecla lacertos.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3180)
suspice quapropter solum inculpabile numen, virtutem 1 Patris et Christi, et iam desine nostrae invidiam conflare animae, quod sit Deus aut quod portio parva Dei, cum Christo abscidere quidquam et resecare Deo partem vel carpere tantum numen non liceat, plenum sibi semper et in se.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3312)
"usibus omnia dedo tuis, sed tamen aspera mortifero stipite carpere poma veto, qui medio viret in nemore."
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus ante cibum30)
"libensque carpas, quae summus Pater angelusque Christi mittunt liba tibi sub hoc periclo."
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus post cibum23)
adnuit dexter Deus et secundo prosperat vultu, velut hoc salubre fidimus nobis fore, quod dicatas carpimus escas, sit bonum, supplex precor, et medellam conferat membris animumque pascat sparsus in venas cibus obsecrantum Christicolarum.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus post ieiunium14)

SEARCH

MENU NAVIGATION