도구

도구

라틴어 문장 검색

In hac tranquillitate annum quintum et septuagensimum excessit, delicato magis corpore quam infirmo;
(소 플리니우스, 편지들, 3권, letter 7 9:1)
Quantum ibi humanitatis venustatis, quam dulcia illa quam amantia quam arguta quam recta!
(소 플리니우스, 편지들, 4권, letter 3 4:1)
quando secessus mei non desidiae nomen sc tranquillitatis accipient?
(소 플리니우스, 편지들, 4권, letter 23 4:2)
quae satis apertis notis iudicium ab humanitate discernunt.
(소 플리니우스, 편지들, 5권, letter 3 9:2)
Est mihi semper in animo et Homericum illud πατη`ρ δ' ὥσ ἤπιοσ ἦεν et hoc nostrum 'pater familiae'. Quod si essem natura asperior et durior, frangeret me tamen infirmitas liberti mei Zosimi, cui tanto maior humanitas exhibenda est, quanto nunc illa magis eget.
(소 플리니우스, 편지들, 5권, letter 19 2:1)
quod in illis maxime et constantia agentis et humanitas cerneretur.
(소 플리니우스, 편지들, 6권, letter 29 2:3)
Summo die abeuntibus nobis - tam diligens in Caesare humanitas - xenia sunt missa.
(소 플리니우스, 편지들, 6권, letter 31 14:1)
numquam officiorum varietate continuam laudem humanitatis infregit, eademque firmitate animi laboribus suffecit, qua nunc otium patitur.
(소 플리니우스, 편지들, 7권, letter 31 3:3)
quamquam tu vero, quae tua humanitas, nulla ridebis.
(소 플리니우스, 편지들, 8권, letter 8 7:5)
Sed quamquam his solaciis acquiescam, debilitor et frangor eadem illa humanitate, quae me ut hoc ipsum permitterem induxit.
(소 플리니우스, 편지들, 8권, letter 16 3:1)
Interdum iunctae copulataeque et continenti similes sunt, interdum discordantibus ventis digeruntur, non numquam destitutae tranquillitate singulae fluitant.
(소 플리니우스, 편지들, 8권, letter 20 6:2)
Quisquis ille qualiscumque sileatur, quem insignire exempli nihil, non insignire humanitatis plurimum refert.
(소 플리니우스, 편지들, 8권, letter 22 4:4)
Cogita te missum in provinciam Achaiam, illam veram et meram Graeciam, in qua primum humanitas litterae, etiam fruges inventae esse creduntur;
(소 플리니우스, 편지들, 8권, letter 24 2:1)
Egregie facis - inquiro enim - et persevera, quod iustitiam tuam provincialibus multa humanitate commendas;
(소 플리니우스, 편지들, 9권, letter 5 1:1)
Sed cum postea consul designatus censuisset agendum nobiscum, quorum erat excusatio recepta, ut essemus in senatus potestate pateremurque nomina nostra in urnam conici, convenientissimum esse tranquillitati saeculi tui putavi praesertim tam moderatae voluntati amplissimi ordinis non repugnare.
(소 플리니우스, 편지들, 10권, letter 3 A 2:2)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION