라틴어 문장 검색

In mensam laeti libant, divosque precantur cum non in mensam sed in aram secundum morem libare debuerint.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, XI. 3:2)
At vero hic — omnes In mensam laeti libant, divosque precantur, quia quod recte fieri noverat ab omnibus simul in templo epulantibus et uni sacratae adsidentibus mensae factum esse memoravit.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, XI. 8:1)
Per patrios manes, per spes surgentes Iuli, Te precor, hanc animam serves natoque patrique.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, X. 5:1)
Iuppiter omnipotens, utinam non tempore primo Gnosia Cecropiae tetigissent litora puppes.
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, I. 42:3)
O utinam coelique deis erebique liceret Hoc caput in cunctas damnatum exponere poenas!
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 2권 3:52)
Parthorum utinam post praelia sospes, Et Scythicis Crassus victor remeasset ab oris, Ut simili caussa caderes, qua Spartacus hostis.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 2권 6:16)
Dux etiam votis hoc te, Fortuna, precatur, Quam retinere vetas, liceat sibi perdere saltem Italiam.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 2권 7:38)
Nobis haec summa precandi:
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 3권 4:15)
Servata precanti Maiestas, non fracta malis, interque priorem Fortunam casusque novos gerit omnia victi, Sed ducis, et veniam securo pectore poscit:
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 4권 4:2)
O utinam, quo plus habeat mors unica famae, Promittant veniam, iubeant sperare salutem:
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 4권 5:58)
Mors, utinam pavidos vitae subducere nolles, Sed virtus te sola daret!
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 4권 5:101)
Atque utinam in populos!
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 5권 1:38)
populoque precanti Scilicet indulgens, summum dictator honorem Contigit, et laetos fecit se console fastos.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 5권 4:4)
Hic utinam summi curvet carchesia mali, Incumbatque furens, et Graia ad moenia perflet, Ne Pompeiani Phaeacum e litore toto Languida iactatis comprendant carbasa remis:
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 5권 4:20)
Nova vota timori Sunt inventa novo, fluctus nimiasque precari Ventorum vires, dum se torpentibus unda Excutiat stagnis, et sit mare.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 5권 4:35)

SEARCH

MENU NAVIGATION