라틴어 문장 검색

Vive, Midae gazis et Lydo ditior auro, Troica et Euphratae supra diademata felix, quem non ambigui fasces, non mobile vulgus, non leges, non castra ferent, qui pectore magno spemque metumque domas voto sublimior omni, exemptus fatis indignantemque refellens Fortunam;
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 2권, Villa Surrentina Pollii Felicis48)
non ulla deo meliore cohaerent pectora, non alias docuit Concordia mentes.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 2권, Villa Surrentina Pollii Felicis57)
discite securi, quorum de pectore mixtae in longum coiere faces sanetusque pudicae servat amicitiae leges amor.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 2권, Villa Surrentina Pollii Felicis58)
ardenti ianuam suspiria librat pectore, iam praedae levis imminet, ecce citatos advertit Diana gradus, dum per iuga septem errat Aventinaeque legit vestigia cervae.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 2권, arbor Atedii Melioris9)
tu, cuius placido posuere in pectore sedem blandus honos hilarisque tamen cum pondere virtus, cui nec pigra quies nec iniqua potentia nec spes improba, sed medius per honesta et dulcia limes, incorrupte fidem nullosque experte tumultus et secrete, palam quom digeris ordine vitam, idem auri facilis contemptor et optimus idem cornere divitias opibusque immittere lucem:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 2권, arbor Atedii Melioris26)
mansere animi, virtusque cadenti a media iam morte redit, nec protinus omnes terga dedere minae, sicut sibi conscius alti vulneris adversum moriens it miles in hostem attollitque manum et ferro labente minatur:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 2권, Leo mansuetus8)
Quis deus aut quisnam tam tristia vulnera casus eligit?
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 2권, consolatio ad Flavium Ursum de amissione pueri delicati28)
Lucani proprium diem frequentet, quisquis collibus Isthmiae Diones docto pectora concitatus oestro pendentis bibit ungulae liquorem.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 2권, genethliacon Lucani ad Pollam1)
deus attulit arces erexitque suas atque obluctantia saxa summovit nitens et magno pectore montem reppulit:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 3권, Hercules Surrentinus Pollii Felicis9)
vocat ipse ratem nautasque morantes increpat, ecce meum timido iam frigore pectus labitur et nequeo, quamvis monet ominis horror, claudere suspensos oculorum in margine fletus, iamque ratem terris divisit fune soluto navita et angustum deiecit in aequora pontem.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 3권, propempticon Maecio Celeri17)
quaeque super reliquos te, nostri pignus amoris, portatura, Celer, quo nunc ego pectore somnos quove queam perferre dies?
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 3권, propempticon Maecio Celeri26)
sed pectore fido numquam abero longisque sequar tua carbasa votis.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 3권, propempticon Maecio Celeri32)
cum me magna cervice ligatum attolles umeris atque in mea pectora primum incumbes c puppe novus servataque reddes colloquia inque vicem medios narrabimus annos, tu rapidum Euphraten et regia Bactra sacrasque antiquae Babylonis opes et Zeugma, Latinae pacis iter, quam dulce nemus florentis Idymes, quo pretiosa Tyros rubeat, quo purpura suco Sidoniis iterata cadis, ubi germine primum candida felices sudent opobalsama virgae:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 3권, propempticon Maecio Celeri41)
nam quis inexpleto rumpentem pectora questu complexumque rogos incumbentemque favillis aspiciens non aut primaevae funera plangi coniugis aut nati modo pubescentia credat ora rapi flammis?
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 3권, consolatio ad Claudium Etruscum2)
haud ulli puerum mollire potestas credita, sed tacita iuvenis Phoebeius arte leniter haud ullo concussum vulnere corpus de sexu transire iubet, tamen anxia curis mordetur puerique timet Cytherea dolores, nondum pulchra ducis clementia coeperat ortu intactos servare mares;
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 3권, Capilli Flavi Earini 37)

SEARCH

MENU NAVIGATION