라틴어 문장 검색

Idem sub diversis nominibus religionis effectus est apud Aegyptios, cum Isis Osirin luget.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XXI. 11:1)
ex quo et horae viginti quattuor quibus dies noxque conficitur nomen acceperunt, et quattuor tempora quibus annuus orbis impletur horae vocantur.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XXI. 13:2)
Idem Aegyptii volentes ipsius solis nomine dicare simulachrum figuravere raso capite, sed dextra parte crine remanente.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XXI. 14:1)
Saturnus ipse, qui auctor est temporum et ideo a Graecis inmutata littera Κρόνος quasi χρόνος vocatur, quid aliud nisi sol intellegendus est, cum tradatur ordo elementorum temporum numerositate distinctus, luce patefactus, nexus aeternitate conductus, visione discretus, quae omnia actum solis ostendunt?
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XXII. 8:1)
Nomen autem daemonum cum deorum appellatione coniungit, aut quia di sunt δαήμονες, id est scientes futuri, aut, ut Posidonius scribit in libris quibus titulus est περὶ ἡρώων καὶ δαιμόνων, quia ex aetheria substantia parta atque divisa qualitas illis est, sive ἀπὸ τοῦ δαιομένου, id est καιομέου, seu ἀπὸ τοῦ δαιομένου, hoc est μεριζομένου.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XXIII. 7:1)
Assyrii quoque solem sub nomine Iovis, quem Δία Ἡλιουπολίτην cognominant, maximis cerimoniis celebrant in civitate quae Heliopolis nuncupatur.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XXIII. 10:1)
Eius dei simulachrum sumptum est de oppido Aegypti quod et ipsum Heliopolis appellatur, regnante apud Aegyptios Senemure, seu idem Senepos nomine fuit:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XXIII. 10:2)
Et, ne sermo per singulorum nomina deorum vagetur, accipe, quid Assyrii de potentia solis opinentur.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XXIII. 17:1)
Deo enim, quem summum maximumque venerantur, Adad nomen dederunt.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XXIII. 17:2)
Eius nominis interpretatio significat unus unus.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XXIII. 17:3)
Si in hac opinione es, inquit Symmachus, ut Maro tibi nihil nisi poeticum sensisse aestimetur, licet hoc quoque eidem nomen invideris:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XXIV. 10:1)
Neque ego sum nescius vos nec tristitiam nec nubilum vultum in bonis ducere, nec Crassum illum quem Cicero auctore Lucilio semel in vita risisse scribit magnopere mirari.
(Macrobii Saturnalia, Liber II, I. 6:3)
Itaque nostri, cum omnia quae dixissemus dicta essent, quae facete et breviter et acute locuti essemus, ea proprio nomine appellari dicta voluerunt.
(Macrobii Saturnalia, Liber II, I. 14:5)
at cum veteribus dicta referamus, ipsa utique auctorum dignitate defendimur.
(Macrobii Saturnalia, Liber II, I. 15:3)
Sepulchri similis nihil nisi nomen retineo.
(Macrobii Saturnalia, Liber II, VII. 3:11)

SEARCH

MENU NAVIGATION