라틴어 문장 검색

Secundum haec Iesu verba, Abraham fides ad Eum dirigebatur, praesumpta erat quodammodo visio eius mysterii.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 24:2)
Epistula ad Hebraeos ad nos de testimonio loquitur iustorum qui, priusquam foedus pangeretur cum Abraham, iam fide Deum quaerebant.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 63:2)
Abraham, antequam vocem Dei exaudiret iam eum quaerebat « secundum promptitudinem sollicitudinis animae suae» et «per omnem circumibat mundum, scrutans ubi sit Deus », usque ad diem quo adfuit « miserans Deus eius qui solus tacito quaerebat eum ».
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 65:6)
Deus qui Abraham vocavit et eius Deum se appellari voluit;
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 79:5)
Deinde apparet Abraham, de quo affirmatur quod « per fidem » in tentoriis morabatur, exspectans firma fundamenta habentem civitatem (cfr Heb 11,9-10).
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 98:4)
52. De Abraham itinere ad futuram civitatem, Epistula ad Hebraeos breviter attingit benedictionem quae a parentibus in filios transmittitur (cfr Heb 11,20-21).
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 101:1)
Deus Abraham vocat ad terram eius deserendam eique pollicetur se eum magnam nationem, magnum populum effecturum, in quo divina Benedictio requiescit (cfr Gn 12,1-3).
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 104:7)
hanc fugit exclusis Aegyptia plaga procellis, 1 haec regis Pharii regnum ferale resolvit, deque potestatis mundanae grandine densa eripit Abraham cum stirpe et gente fideli.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3115)
Abrahae genus est verum, cui sanguis in ore creditus inscriptusque rubet, cui visus in orbe haud dubitante fide Deus est, Deus ex Patre verus.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3116)
"hic ille rex est gentium populique rex Iudaici, promissus Abrahae patri eiusque in aevum semini."
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus Epiphaniae14)
Abraham mercatus agrum, cui conderet ossa coniugis, in terris quoniam peregrina moratur iustitia atque fides:
(프루덴티우스, Tituli Historiarum 1 (dittochaeon), Monumentum Sarrae1)
Senex fidelis prima credendi via Abram, beati seminis serus pater, adiecta cuius nomen auxit syllaba, Abram parenti dictus, Abraham Deo, senile pignus qui dicavit victimae, docens ad aram cum litare quis velit, quod dulce cordi, quod pium, quod unicum Deo libenter offerendum credito, pugnare nosmet cum profanis gentibus suasit, suumque suasor exemplum dedit, nec ante prolem coniugalem gignere Deo placentem, matre virtute editam, quam strage multa bellicosus spiritus portenta cordis servientis vicerit.
(프루덴티우스, Psychomachia, preface 1)
Iubes me, domine frater, lege amicitiae, quam nefas laedi, iam diu desides digitos incudibus officinae veteris imponere et sancto Abrahae diem functo neniam sepulchralem luctuosis carminibus inscribere.
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 7권, Sidonius Volusiano Fratri salutem 1:1)
Abraham sanctis merito sociande patronis, quos tibi collegas dicere non trepidem:
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 7권, Sidonius Volusiano Fratri salutem 2:2)
Abraham iam te conperegrinus habet;
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 7권, Sidonius Volusiano Fratri salutem 2:16)

SEARCH

MENU NAVIGATION