도구

도구

라틴어 문장 검색

Quamuis tonet ruinis
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, VIII 17:1)
Itaque paulo post:
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, I 1:2)
Quamuis Poeni pulchra leones
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, IV 7:1)
Quamuis fluente diues auri gurgite
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, VI 1:1)
Quamuis se Tyrio superbus ostro
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, VIII 1:1)
Sed quamuis late humana tendantur imperia, plures necesse est gentes relinqui quibus regum quisque non imperet.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, IX 1:6)
sed tu quamuis causam tantae dispositionis ignores, tamen, quoniam bonus mundum rector temperat, recte fieri cuncta ne dubites.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, IX 1:11)
Prouidentia namque cuncta pariter quamuis diuersa quamuis infinita complectitur, fatum uero singula digerit in motum locis, formis ac temporibus distributa, ut haec temporalis ordinis explicatio in diuinae mentis adunata prospectum prouidentia sit, eadem uero adunatio digesta atque explicata temporibus fatum uocetur.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, XI 2:7)
Quodsi in corporibus sentiendis, quamuis afficiant instrumenta sensuum forinsecus obiectae qualitates animique agentis uigorem passio corporis antecedat, quae in se actum mentis prouocet excitetque interim quiescentes intrinsecus formas, si in sentiendis, inquam, corporibus animus non passione insignitur, sed ex sua ui subiectam corpori iudicat passionem, quanto magis ea quae cunctis corporum affectionibus absoluta sunt in discernendo non obiecta extrinsecus sequuntur, sed actum suae mentis expediunt!
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, IX 1:1)
nulla enim necessitas cogit incedere uoluntate gradientem, quamuis eum tum cum graditur incedere necessarium sit. Eodem igitur modo, si quid prouidentia praesens uidet, id esse necesse est tametsi nullam naturae habeat necessitatem.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, XI 4:5)
Fient igitur procul dubio cuncta quae futura deus esse praenoscit, sed eorum quaedam de libero proficiscuntur arbitrio, quae quamuis eueniant exsistendo tamen naturam propriam non amittunt qua prius quam fierent etiam non euenire potuissent.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, XI 4:8)
Respondebo propositum te quidem tuum posse deflectere, sed quoniam et id te posse et an facias quoue conuertas praesens prouidentiae ueritas intuetur diuinam te praescientiam non posse uitare, sicuti praesentis oculi effugere non possis intuitum quamuis te in uarias actiones libera uoluntate conuerteris.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, XI 4:14)
<10> Item, omne quod movetur post quietem, reducitur ad motum continuum qui semper est:
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 4 28:1)
quod, quamvis natura non sit primum principium simpliciter, est tamen primum principium in genere rerum naturalium, et primum principium quod naturalis considerare potest.
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 7 43:4)
Quamvis enim proxima principia rerum generabilium transmutantur et quandoque sunt, et quandoque non sunt, primae tamen causae earum semper sunt.
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 7 45:9)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION