라틴어 문장 검색

ferit aethera clamor nauticus, adductis spumant freta versa lacertis.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 5권 7:9)
Post acer Mnestheus adducto constitit arcu, alta petens, pariterque oculos telumque tetendit.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 5권 19:11)
His demum exactis, perfecto munere divae, devenere locos laetos et amoena virecta fortunatorum nemorum sedesque beatas.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 6권 25:1)
Ocius adducto torquens hastile lacerto, suspiciens altam Lunam sic voce precatur:
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 9권 12:22)
stridentem fundam positis Mezentius hastis ipse ter adducta circum caput egit habena et media adversi liquefacto tempora plumbo diffidit ac multa porrectum extendit harena.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 9권 20:22)
effugit horrendum stridens adducta sagitta perque caput Remuli venit et cava tempora ferro traicit.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 9권 22:5)
Obvius huic primum, fatis adductus iniquis, fit Lagus.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 10권 18:1)
Dixit et adducto contortum hastile lacerto immittit:
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 11권 21:4)
Sic ait adductisque amens subsistit habenis.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 12권 25:4)
quidquid sub terra est, in apricum proferet aetas, defodiet condetque nitentia, cum bene notum porticus Agrippae, via te conspexerit Appi, ire tamen restat Numa quo devenit et Ancus.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Epistles, 1권, poem 610)
dicas adductum propius frondere Tarentum, fons etiam rivo dare nomen idoneus, ut nec frigidior Thracam nec purior ambiat Hebrus, infirmo capiti fluit utilis, utilis alvo.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Epistles, 1권, poem 165)
ideoque quod vocant dualem, in illo solo genere consistit, cum apud Graecos et in verbi tota fere ratione et in nominibus deprehendatur, et sic quoque rarissimus eius sit usus, apud nostrorum vero neminem haec observatio reperiatur, quin e contrario devenere locos et conticuere omnes et consedere duces aperte nos doceant, nihil horum ad duos pertinere;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber I 190:2)
sed aliae sunt propriae causarum, de quibus ferenda sententia est, aliae adductae extrinsecus, aliquid tamen ad causae conferentes, velut auxilia quaedam, quo fit ut in controversia una plures quaestiones esse dicantur.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber III 90:2)
At si extra causam sit adductum et tantum coniunctum, malim quidem dicere, nihil id ad quaestionem nec esse in iis morandum et minus esse quam adversarius dicat;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber V 298:1)
nam coniectura extrinsecus quoque adductas frequenter probationes habet et argumenta ex materia sumit;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber VII 188:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION