라틴어 문장 검색

Aderat interpellanti mercennarius comes et unus alterque infirmissimus vector, solacia magis litis quam virium auxilia.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 108:4)
Lepus semianimus mortis in solacio:
(파이드루스, 이솝 우화, Liber Primus, Passer ad leporem consiliator.6)
Nam utcumque in illis qui morbo finiuntur, magnum ex ipsa necessitate solacium est;
(소 플리니우스, 편지들, 1권, letter 12 2:1)
Proinde adhibe solacia mihi, non haec:
(소 플리니우스, 편지들, 1권, letter 12 13:1)
Erit confusioni meae non mediocre solacium, si tu nihil quereris.
(소 플리니우스, 편지들, 1권, letter 22 12:3)
Et hoc quidem virtutis praemium, illud solacium doloris accepit, quod filio eius Cottio, quem amisit absens, habitus est honor statuae.
(소 플리니우스, 편지들, 2권, letter 7 3:1)
acuent principes viros ad liberos suscipiendos et gaudia ex superstitibus et ex amissis tam gloriosa solacia.
(소 플리니우스, 편지들, 2권, letter 7 5:3)
Recitantium vero praecipua pronuntiationis adiumenta, oculi manus, praepediuntur.
(소 플리니우스, 편지들, 2권, letter 19 4:1)
Interim mille laboribus conteror, quorum mihi et solacium et exemplum est idem Spurinna;
(소 플리니우스, 편지들, 3권, letter 1 11:2)
Ipse paucis diebus aegre focilatus non sine ultionis solacio decessit ita vivus vindicatus, ut occisi solent.
(소 플리니우스, 편지들, 3권, letter 14 4:3)
Neptis haec Arriae illius, quae marito et solacium mortis et exemplum fuit.
(소 플리니우스, 편지들, 3권, letter 16 1:3)
Vexat ergo civitatem insaluberrimo tempore et, quod vexat, solacium putat.
(소 플리니우스, 편지들, 4권, letter 2 6:1)
et horum utrumque invicem adiumento fuit.
(소 플리니우스, 편지들, 4권, letter 20 2:2)
Proinde si quas ad eum de dolore tam iusto litteras mittes, memento adhibere solacium non quasi castigatorium et nimis forte, sed molle et humanum.
(소 플리니우스, 편지들, 5권, letter 16 10:1)
Doleo enim et illum immatura morte indignissime raptum, et hunc optimi fratris adiumento destitutum solisque amicis relictum.
(소 플리니우스, 편지들, 6권, letter 6 7:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION