라틴어 문장 검색

ut, cum te ipsum, Sulpici, obiurgabam, quod ministratorem peteres, non adversarium;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 305:4)
sed cum erit utendum principio, quod plerumque erit, aut ex reo aut ex adversario aut ex re aut ex eis, apud quos agetur, sententias duci licebit.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 321:1)
ex adversario eisdem ex locis fere contraria;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 321:3)
neque enim si nota res est nec dubium quid gestum sit, narrare oportet, nec si adversarius narravit, nisi si refellemus;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 330:2)
Quorum primus locus est in personis nostris disceptatorum adversariorum;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 8장 2:5)
contrariisque rebus in adversarios conferendis et cum eis qui disceptant aliqua coniunctionis aut causa aut spe significanda;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 8장 2:7)
Sit autem hoc etiam in praeceptis, ut, si quando tempus ipsum aut res aut locus aut interventus alicuius aut interpellatio aut ab adversario dictum aliquod et maxime in perorando dederit occasionem nobis, ut dicamus aliquid ad tempus apte, ne relinquamus;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 8장 4:3)
P. Aut totum est negandum quod in argumentatione adversarius sumpserit, si fictum aut falsum esse possis docere, aut redarguenda ea quae pro veri similibus sumpta sunt:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 12장 4:2)
Nam aut ita consistendum est, ut id quo de agitur factum neges aut, si factum fateare, neges eam vim habere atque id esse quod adversarius criminetur, aut, si neque de facto neque de facti appellatione ambigi potest, id quod arguare neges tale esse quale ille dicat et rectum esse quod feceris concedendumve defendas.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 29장 1:2)
ita primus ille status et quasi conflictio cum adversario coniectura quadam, secundus autem definitione atque informatione verbi, tertius aequi et recti et humani ad ignoscendum disputatione tractandus est.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 29장 2:1)
secundus, quod non sit in re quod ab adversario ponatur in verbo;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 29장 2:3)
Nam prima adversariorum contentio diffusam habet quaestionem, ut in coniectura:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 30장 1:3)
Sunt igitur ambigui duobus adversariis praecepta communia.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 38장 1:4)
Cum autem aliud sensisse scriptor videtur et aliud scripsisse, qui scripto nitetur, eum re exposita recitatione uti oportebit, deinde instare adversario, iterare renovare interrogare num aut scriptum neget aut contra factum infitietur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 38장 2:3)
Deinde infirmet defensionem, cum adversarius aliud voluisse aliud sensisse scriptorem, aliud scripsisse dicat, non esse ferendum a quoquam potius latoris sensum quam a lege explicari.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 38장 3:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION