라틴어 문장 검색

Maior quam pro re laetitia, sed eo gratior quod inter adsiduas clades ac lacrimas unum quantumcumque ex insperato gaudium adfulserat, cum eo ut appareret haud procul exitio fuisse Romanam classem, ni cessatum a praefectis suarum navium foret et Scipio in tempore subvenisset.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXX 129:2)
paulisper alter alterius conspectu, admiratione mutua prope attoniti, conticuere.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXX 383:1)
et mihi talis aliquando fortuna adfulsit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXX 396:3)
Elatiam obsidenti consuli rei maioris spes adfulsit, Achaeorum gentem ab societate regia in Romanam amicitiam avertendi.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXII 225:1)
insperata pax Cephallaniae adfulserat, cum repente una civitas, incertum quam ob causam, Samaei desciverunt.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVIII 347:4)
recenti ruina Hannibalis Philippi Antiochi prope attoniti erant.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVIII 574:3)
deinde simillimi feminis mares, stuprati et constupratores, fanatici, vigiliis, vino, strepitibus clamoribusque nocturnis attoniti.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIX 161:2)
attonitus repentino atque inopinato malo, vix quid obiceretur intellegere potui, nedum satis sciam quo modo me tuear.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XL 192:2)
nec cuiusquam ad deditionem flectebatur animus, cum ex insperato iam obstinatis mori spes affulsit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLII 726:2)
quoque per eos dies caeli ardentis species affulserat.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLIII 144:3)
Perseus tandem a pavore eo, quo attonitus fuerat, recepto animo malle suis non obtemperatum esse, cum trepidans gazam in mare deici Pellae, Thessalonicae navalia iusserat incendi.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLIV 119:1)
ergo 'attonitae' facientis attonitos, ut 'mors pallida', 'tristis senecta'. ora domus quia supra ait unde ruunt totidem voces responsa Sibyllae.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM SEXTVM COMMENTARIVS., commline 532)
attonitus tanto monitu proprie, iuxta quem deus missus a Iove stetit, a quo et fulmina iaciuntur, quae attonitos faciunt:
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM QUARTVM COMMENTARIVS, commline 2821)

SEARCH

MENU NAVIGATION