라틴어 문장 검색

regionatim commercio interruptis sua videri lacerata, tamquam animali in artus alterum alterius indigentis distracto;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLV 358:1)
alterum altera prehendit eos manu perniciter.
(티투스 마키우스 플라우투스, Amphitruo, act 5, scene 1102)
nunc sibi uterque contra legiones parat, paterque filiusque, clam alter alterum:
(티투스 마키우스 플라우투스, Casina, PROLOGVS30)
Condamus alter alterum ergo in nervom bracchialem.
(티투스 마키우스 플라우투스, Poenulus, act 5, scene 4229)
nam ubi amans complexust amantem, ubi ad labra labella adiungit, ubi alter alterum bilingui manifesto inter se prehendunt, ubi mammam mammicula opprimit aut, si lubet, corpora conduplicantur, manu candida cantharum dulciferum propinat amicissima amico:
(티투스 마키우스 플라우투스, Pseudolus, act 5, scene 115)
Primum ut solliciti sint pro invicem, orent pro invicem, erubescant alter pro altero, gaudeat alter pro altero;
(DE AMICITIA, CAPUT XXVI. Quid sibi impendere debeant amici. 1:2)
Sed non potest dici quod alterum subalternetur alteri, quia sic alterum de altero predicaretur:
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Tertius 11:24)
Neuter quod sibi, sed quod alteri contigerat querebatur;
(피에르 아벨라르, Abaelardi ad amicum suum consolataria epistola, QUOMODO IN AMOREM HELOYSE LAPSUS VULNUS INDE TAM MENTIS QUAM CORPORIS TRAXIT 6:6)
neuter sua, sed alterius plangebat incommoda.
(피에르 아벨라르, Abaelardi ad amicum suum consolataria epistola, QUOMODO IN AMOREM HELOYSE LAPSUS VULNUS INDE TAM MENTIS QUAM CORPORIS TRAXIT 6:7)
Quibus mox in fugam conversis, duo qui comprehendi potuerunt oculis et genitalibus privati sunt, quorum alter ille fuit supradictus serviens qui, cum in obsequio meo mecum maneret, cupiditate ad proditionem ductus est.
(피에르 아벨라르, Abaelardi ad amicum suum consolataria epistola, DEHORTATIO SUPRADICTE PUELLE A NUPTIIS 5:4)
Amor vero est bona erga alterum ipsum voluntas, qua videlicet optamus, ut eo modo se habeat, quo se habere bonum ei credimus esse, et hoc ejus potius quam nostri causa desideramus.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 1:9)
Patrem ingenitum dico, quia non processit ex altero.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 6:7)
Cum autem unaquaeque persona harum sit Deus aut Dominus sive Creator, nec una persona sit altera;
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 6:27)
At vero cum unaquaeque trium personarum inde omnipotens dicatur, quod quidquid earum quaecunque velit efficere possit complere, non tamen necesse est eodem modo se penitus habere unam quo alteram, cum in suis proprietatibus diversae sint.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 13:14)
sed non quidquid una esse potest, vel cujus modo una esse potest, necesse est alteram esse.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 13:17)

SEARCH

MENU NAVIGATION