라틴어 문장 검색

Curio laetatus, tamquam fortuna locorum Bella gerat, servetque ducum sibi fata priorum, Felici non fausta loco tentoria ponens, Indulsit castris, et collibus abstulit omen, Sollicitatque feros non aequis viribus hostes.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 4권 6:56)
populoque precanti Scilicet indulgens, summum dictator honorem Contigit, et laetos fecit se console fastos.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 5권 4:4)
Mentem iam verba paratam Destituunt, blandaeque iuvat ventura trahentem Indulgere morae, et tempus subducere fatis.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 5권 7:5)
segnis pavidusque vocatur, Ac nimium patiens soceri Pompeius, et orbis Indulgens regno, qui tot simul undique gentes Iuris habere sui vellet, pacemque timeret.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 7권 1:22)
Haec utraque manu conplexuque adsere toto:
(마르티알리스, 에피그램집, 1권, XV4)
Picto quod iuga delicata collo Pardus sustinet inprobaeque tigres Indulgent patientiam flagello, Mordent aurea quod lupata cervi, Quod frenis Libyci domantur ursi Et, quantum Calydon tulisse fertur, Paret purpureis aper capistris, Turpes esseda quod trahunt visontes Et molles dare iussa quod choreas Nigro belua non negat magistro:
(마르티알리스, 에피그램집, 1권, CIV1)
Indulget tamen ille Iovi, nec vertice moto Concretas pigro frigore ridet aquas, Sidus Hyperborei solitus lassare Bootae Et madidis Helicen dissimulare comis.
(마르티알리스, 에피그램집, 4권, III2)
Sic avidis fallax indulget piscibus hamus, Callida sic stultas decipit esca feras.
(마르티알리스, 에피그램집, 4권, LVI3)
Dum tibi felices indulgent, Castrice, Baiae Canaque sulphureis nympha natatur aquis, Me Nomentani confirmant otia ruris Et casa iugeribus non onerosa suis.
(마르티알리스, 에피그램집, 6권, XLIII1)
Dum Ianus hiemes, Domitianus autumnos, Augustus annis commodabit aestates, Dum grande famuli nomen adseret Rheni Germanicarum magna lux Kalendarum, Tarpeia summi saxa dum patris stabunt, Dum voce supplex dumque ture placabit Matrona divae dulce Iuliae numen:
(마르티알리스, 에피그램집, 9권, I1)
Non haec Colchidos adserit furorem Diri prandia nec refert Thyestae;
(마르티알리스, 에피그램집, 10권, XXXV3)
O molles tibi quindecim, Calene, Quos cum Sulpicia tua iugales Indulsit deus et peregit annos!
(마르티알리스, 에피그램집, 10권, XXXVIII1)
Indulget pecori nimium dum pastor Amyntas Et gaudet fama luxuriaque gregis, Cedentes oneri ramos silvamque fluentem Vicit, concussas ipse secutus opes.
(마르티알리스, 에피그램집, 11권, XLI1)
Non te cucullis adseret caput tectum, Lectica nec te tuta pelle veloque, Nec vindicabit sella saepius clusa:
(마르티알리스, 에피그램집, 11권, XCVIII5)
Ne quid tamen et advenienti tibi ab urbe et exigenti negarem - cui non refero gratiam, si tantum ea praesto quae possum - , im- peravi mihi, quod indulgere consueram, et studui pau- cissimis diebus, ut familiarissimas mihi aures tuas ex- ciperem adventoria sua.
(마르티알리스, 에피그램집, 12권, poem pr11)

SEARCH

MENU NAVIGATION