도구

도구

라틴어 문장 검색

"Posui vos, inquit, ut eatis et fructum afferatis" (Joan.
(DE AMICITIA, CAPUT II. Inter quos sit amicitia vera. 4:25)
non est bonum, inquit, esse hominem solum;
(DE AMICITIA, CAPUT IV. Amicitiae origo et progressus. 1:25)
"Osculetur me, inquit, osculo oris sui" (Cant.
(DE AMICITIA, CAPUT V. De amicitiae fructibus. 2:52)
"Solem, inquit, e mundo tollere videntur, qui amicitiam e vita tollunt, quia nihil a Deo melius habemus, nihil iucundius" (De Amicitia, n. 47).
(DE AMICITIA, CAPUT VIII. Amicitiae sunt et naevi. An ideo abnuenda. 1:22)
"Ira, inquit, in sinu stulti requiescit" (Eccle.
(DE AMICITIA, CAPUT XII. Delectus amici. 2:31)
Ad amicum, inquit, etiamsi produxerit gladium non desperes;
(DE AMICITIA, CAPUT XII. Delectus amici. 3:4)
"Vides", inquit Sapiens, "hominem promptulum ad loquendum;
(DE AMICITIA, CAPUT XIV. Qui minus idonei ad amicitiam. 1:13)
"Dens putridus, inquit, et pes lassus, qui sperat super infideli in die angustiae" (Prov.
(DE AMICITIA, CAPUT XIX. Fides amicitiae. 1:14)
"Quia omnia, inquit, quae audivi a patre meo nota feci vobis" (Joan.
(DE AMICITIA, CAPUT XXIII. Non pariter admittendi omnes. 1:7)
"Tu", inquit, "eris rex, et ego ero secundus post te" (I Reg.
(DE AMICITIA, CAPUT XXIV. De cultu amicitiae. 2:4)
Quare, inquit, morietur David?
(DE AMICITIA, CAPUT XXIV. De cultu amicitiae. 2:16)
fili, inquit, mulieris ultro virum rapientis;
(DE AMICITIA, CAPUT XXIV. De cultu amicitiae. 2:22)
Tu eris, inquit, rex et ego ero secundus post te.
(DE AMICITIA, CAPUT XXIV. De cultu amicitiae. 2:29)
"Perde, inquit, pecuniam propter amicum" (Eccli.
(DE AMICITIA, CAPUT XXV. Amicitiae lex in petendis et dandis. 2:7)
sic, inquit, eum volo manere, donec veniam.
(DE AMICITIA, CAPUT XXVII. Correptio amici. 2:48)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION