라틴어 문장 검색

et tutare caput nulli servabile, si non qui mersit Stygia sublevet illud aqua;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 4권, poem 57)
inposito calcas quid mea fata pede?
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 86)
quassa tamen nostra est, non mersa nec obruta navis, utque caret portu, sic tamen extat aquis.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 118)
Ait Benedictus XVI, eandem calcans viam quam doctrina socialis Ecclesiae:
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 226:5)
230. Exemplum sanctae Teresiae Lexoviensis invitat nos ad parvam viam amoris calcandam, ne opportunitatem amittamus alicuius verbi amabilis, subrisionis, cuiuslibet parvi gestus quo pax et amicitia colatur.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 292:1)
Nietzsche iuvenis ad periculum adeundum Elisabetham sororem invitabat, ut « novas semitas […] in dubitatione proprio arbitrio procedendi » calcaret.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 4:4)
Concilium Oecumenicum Vaticanum II effecit ut intra humanam experientiam illuceret fides, cum hodierni hominis semitas calcaret.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 9:4)
caecos loquor, atra socordia quorum corde tenebroso verum perpendere nescit, quem si perspicuum mortalibus infitiaris, fare age, quem videat Babylonis ab arce tyrannus innocuas inter flammas procul exspatiantem, calcantem rapidos inadustis fratribus ignes, nempe ait
(프루덴티우스, Apotheosis, section 349)
consule barbati deliramenta Platonis, consule et hircosus Cynicus quos somniat et quos texit Aristoteles torta vertigine nervos, hos omnes quamvis anceps labyrinthus et error circumflexus agat, quamvis promittere et ipsi gallinam soleant aut gallum, clinicus ut se dignetur praestare deus morientibus aequum, cum ventum tamen ad normam rationis et artis, turbidulos sensus et litigiosa fragosis argumenta modis concludunt numen in unum, cuius ad arbitrium sphera mobilis atque rotunda volvatur, serventque suos vaga sidera cursus, non recipit natura hominis, modo quadrupes ille non sit, et erecto spectet caelestia vultu, non recipit neget ut regimen pollere supremum, istud et ipse Numae tacitus sibi sensit haruspex, semifer et Scottus sentit, cane milite peior, sed nos qui Dominum libris et corpore iam bis vidimus, ante fide, mox carne et sanguine 1 coram, quique voluminibus vatum cruce teste probatis rimantes digitos costarum in vulnera cruda mersimus, et manuum visu dubitante lacunas scrutati aeternum regem cognovimus Iesum, abiurare Deo titulum nomenque paternum credimus esse nefas, qui regem protulit ex se, non regem populi Parthorum aut Romulidarum, sed regem summae et mediae rationis et imae, atque ideo rerum dominum et super omnia regem, carnis habet medium, summum Patris, et Stygis imum.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 371)
ipsa Deum virtus factorum et mira loquantur, insanos video subito mitescere ventos cum iubeat Christus, video luctantia magnis aequora turbinibus tranquillo marmore tendi imperio Christi, video calcatus eundem cum patitur gurges tergum solidante liquore.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3217)
ninguidus agnoscit Boreas atque imbrifer Eurus nimborum dominum tempestatumque potentem, excitamque hiemem verrunt vidente sereno, quis pelagi calcarit aquas?
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3221)
ac ne post hominum pastus calcata perirent, neve relicta lupis aut vulpibus exiguisve muribus in praedam nullo custode iacerent, bis sex adpositi, cumulatim qui bona Christi servarent gravidis procul ostentata canistris.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3244)
aut, si maiestas animae est, ostendite quid sit quod lapsam Christique inopem nova gratia inundat, Spiritus et Sanctus baptismate iustificatam nobilitat, famulaeque decus, quod defuit, addit, quod quia praestatur meritis mentisque negatur, absurde fertur Deus aut pars esse Dei, quae divinum summumque bonum de fonte perenni nunc bibit obsequio, nunc culpa aut crimine perdit, et modo supplicium recipit, modo libera calcat, miraris peccare animam, quae carne coactam sortita est habitare domum, cum peccet et ipse angelus, hospitium qui nescit adire caducum cratis tabifluae?
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3293)
ipsa quidem sincera fuit dum conditur olim, quae collata rudem fecit viviscere limum, utpote de liquido naturae semine primos accipiens habitus superoque expressa sereno, sed mox, ut gravido iussa est innectier arvo, suavibus inlecebris nimium blandita refrixit deque volutabris pretiosum polluit ignem, dum transgressa Dei positum fas inproba calcat, haec prima est natura animae, sic condita simplex decidit in vitium per sordida foedera carnis, exim tincta malo peccamine principis Adae infecit genus omne hominum quod pullulat inde, et tenet ingenitas animarum infantia in ortu primi hominis maculas, nec quisquam nascitur insons.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3298)
veniam quibus ille revenit calcata de morte viis:
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3362)

SEARCH

MENU NAVIGATION