도구

도구

라틴어 문장 검색

his miscet planctus multumque indigna cruentat pectora, caeruleae referunt lamenta sorores:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 9권188)
idem altas turres saxis et turbine crebro laxat, agit turmas idem atque in sanguine fumat, nunc spargit torquens volucri nova vulnera plumbo, nunc iaculum excusso rotat in sublime lacerto, nullaque tectorum subit ad fastigia, quae non deferat hasta virum perfusaque caede recurrat.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 10권336)
"me Tegea regem indefensa reposcit, orbaque Parrhasiis ululat mihi mater in antris, ipse nec Ismeni ripas, dum stagna cruentat Hippomedon, Tyrias potui nec scandere turres, dum tonat, et tecum, Capaneu, miscere furores, quis tantus pro luce timor?"
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 11권79)
tunc ferus ante ictum spumis delubra cruentat taurus et obstantum mediis e coetibus exit turbidus insanoque ferens altaria cornu.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 11권102)
Omne malum aut timore aut pudore natura perfudit.
(테르툴리아누스, Apologeticum, 1장 10:6)
Aper ille quem cruentavit, conluctando detersit.
(테르툴리아누스, Apologeticum, 9장 10:4)
Sed nec Tuscia iam tunc atque Campania de Christianis querebantur, cum Vulsinios de caelo, Pompeios de suo monte perfudit ignis.
(테르툴리아누스, Apologeticum, 40장 7:2)
Statimque exsurgens, nimio timore perterrita, cucurrit ad uirginem, quae tunc monasterio abbatissae uice praefuit, cui nomen erat Frigyd, fletuque ac lacrimis multum perfusa, ac suspiria longa trahens, nuntiauit matrem illarum omnium Hild abbatissam iam migrasse de saeculo, et se aspectante cum luce inmensa, ducibus angelis, ad aeternae limina lucis et supernorum consortia ciuium ascendisse.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUARTUS., CAP. XXI [XXIII]. 3:14)
nec multo post plene curatus uitali etiam unda perfusus sum.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUINTUS., CAP. VI. 2:3)
Tanta autem lux cuncta ea loca perfuderat, ut omni splendore diei siue solis meridiani radiis uideretur esse praeclarior.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUINTUS., CAP. XII. 3:1)
Anno DCCXXXIIII, luna sanguineo rubore perfusa, quasi hora integra II.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, [BAEDAE CONTINUATIO.]9)
Praefatae ante meos manes animamque precatae perfusaeque pias ante liquore manus, pars quae sola mei superabit corporis, ossa incinctae nigra candida ueste legent et primum annoso spargent collecta lyaeo, mox etiam niueo lacte parent, post haec carbaseis umorem tollere uelis atque in marmorea ponere sicca domo.
(티불루스, Elegiae, 3권, poem 29)
cum perfusus horrore venerabundus adstitissem, petens precibus ut contra intueri fas esset, 'Abi, nuntia,' inquit 'Romanis caelestes ita velle ut mea Roma caput orbis terrarum sit;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 175:2)
quin tu ante vivo perfunderis flumine?
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 461:4)
et hostes quidem, nihil aliud quam perfusis vano timore Romanis, citato agmine abeunt:
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 685:1)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION