라틴어 문장 검색

Mos erat antiquus niveis atrisque lapillis, his damnare reos, illis absolvere culpa;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 15권 6:1)
) damnavit, meritumque nihil pater eicit urbe hostilique caput prece detestatur euntis.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 15권 42:4)
aut sua fluminea cum vidit Cipus in unda cornua (vidit enim) falsamque in imagine credens esse fidem, digitis ad frontem saepe relatis, quae vidit, tetigit, nec iam sua lumina damnans restitit, ut victor domito veniebat ab hoste, ad caelumque manus et eodem lumina tollens "quiquid" ait, "superi, monstro portenditur isto, seu laetum est, patriae laetum populoque Quirini, sive minax, mihi sit!"
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 15권 46:3)
nec, quae damnaverit ille, crimina defendi fasque piumque puto.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 1권, poem 255)
haec domini fortuna mei est, ut debeat illam infelix nullis dissimulare iocis, id quoque, quod viridi quondam male lusit in aevo, heu nimium sero damnat et odit opus!
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 15)
fac modo te damnes cupiasque eradere vitae tempora, si possis, Tisiphonea tuae.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 4권, poem 92)
“Materiam haud repudiat fides christiana nec corporis veritatem, cui immo intra liturgicum actum momentum tribuitur, ubi naturam intimam suam corpus humanum commonstrat veluti templi Spiritus eoque pervenit ut cum Domino Iesu coniungatur qui et ipse factus est in mundi salutem corpus”.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 298:11)
ante fores tumuli, quas saxa inmania duro obice damnarant scopulis substructa cavatis, stat Dominus nomenque ciet frigentis amici, nec mora, funereus revolutis rupibus horror evomit exequias gradiente cadavere vivas, solvite iam laetae redolentia vincla, sorores, solus odor sparsi spiramen aromatis efflat, nec de corporeo nidorem sordida tabo aura refert, oculos sanie stillante solutos pristinus in speculum decor excitat, et putrefactas tincta rubore genas paulatim purpura vestit, quis potuit fluidis animam suffundere membris?
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3249)
signum quod ipse nosti damnat tuam catervam.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus ante somnum34)
si, quidquid rudibus mundi nascentis in annis mos habuit, sancte colere ac servare necesse est, omne revolvamus sua per vestigia saeclum usque ad principium, placeat damnare gradatim quidquid posterius successor repperit usus.
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 2권, section 296)
nunc etiam quotiens solitis decedere prodest praeteritosque habitus cultu damnare recenti, gaudemus conpertum aliquid tandemque retectum, quod latuit;
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 2권, section 2113)
hos multa ditavit fruge fluentes, quosdam infelices astris damnavit iniquis, spe cassa et sterili curam frustratus agrestem.
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 2권, section 2349)
haec tibi, Marcion, via displicet, hanc tua damnat secta fidem dominis caelum partita duobus, quae te confundunt nebulae?
(프루덴티우스, Hamartigenia, section 120)
novimus esse patrem scelerum, sed novimus ipsum haudquaquam tamen esse Deum, quin immo gehennae mancipium, Stygio qui sit damnandus Averno, Marcionita Deus, tristis, ferus, insidiator, vertice sublimis, cinctum cui nubibus atris anguiferum caput et fumo stipatur et igni, liventes oculos subfundit felle perusto invidia inpatiens iustorum gaudia ferre.
(프루덴티우스, Hamartigenia, section 143)
damna aures, Pater alme, meas, et claude meatus obbrutescentis capitis, ne pervia tales concipiat flexura sonos;
(프루덴티우스, Hamartigenia, section 1170)

SEARCH

MENU NAVIGATION