라틴어 문장 검색

et postquam approbavit gratuitam esse severitatem suam, quod principi semper curandum est, dixit relegandum, quo patri videretur.
(세네카, ad Neronem Caesarem: de clementia, Liber I 95:2)
O fortunatiorem Marcellum eo tempore, quo exilium suum Bruto adprobavit, quam quo rei publicae consulatum !
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 58:1)
nam et nihil illam a pietate deterruit et nihil in tristitia supervacua stultaque detinuit.
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 115:4)
Haec non ideo refero, ut laudes eius exsequar, quas circumscribere est tam parce transcurrere, sed ut intellegas magni animi esse feminam, quam non ambitio, non avaritia, comites omnis potentiae et pestes, vicerunt, non metus mortis iam exarmata nave naufragium suum spectantem deterruit, quo minus exanimi viro haerens non quaereret, quemadmodum inde exiret, sed quemadmodum efferret.
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 138:1)
Rectorem Romano imperio filium longa fide approbet et ante illum consortem patris quam successorem aspiciat!
(세네카, De Consolatione ad Polybium, Liber XI, ad Polybium: de consolatione 75:4)
Potest quidem eloquentia tua quae parva sunt approbare pro magnis, rursus magna attenuare et ad minima deducere ;
(세네카, De Consolatione ad Polybium, Liber XI, ad Polybium: de consolatione 111:2)
sic rege animum tuum, ut et sapientibus te adprobare possis et fratribus.
(세네카, De Consolatione ad Polybium, Liber XI, ad Polybium: de consolatione 113:5)
Fiduciam mihi dedit exploratum iam robur animi et magno experimento approbata virtus tua.
(세네카, De Consolatione ad Marciam, L. Annaei Senecae dialogorum Liber VI: ad Marciam, De Consolatione 2:2)
revocari enim praeterita non possunt, futura prohibentur - , et quos volet nequitiae male cedentis exempla fieri, palam occidet, non tantum ut pereant ipsi, sed ut alios pereundo deterreant.
(세네카, 노여움에 대하여, Liber I 121:3)
Nobis placet nihil illam per se audere sed animo adprobante;
(세네카, 노여움에 대하여, Liber II 5:1)
ille sequens impetus, qui speciem iniuriae non tantum accepit sed adprobavit, ira est, concitatio animi ad ultionem voluntate et iudicio pergentis.
(세네카, 노여움에 대하여, Liber II 19:2)
Qui cum legisset epistulam matris, qua admonebatur, ut a veneno Philippi medici caveret, acceptam potionem non deterritus bibit.
(세네카, 노여움에 대하여, Liber II 125:2)
Speculo quidem neminem deterritum ab ira credi- deris :
(세네카, 노여움에 대하여, Liber II 201:1)
" Ut scias," inquit, " quemadmodum numquam excidam mihi, adprobabo iam et oculos post vinum in officio esse et manus."
(세네카, 노여움에 대하여, Liber III 88:3)
Aliud in alio nos deterreat.
(세네카, 노여움에 대하여, Liber III 188:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION