라틴어 문장 검색

Quoniam creaturae cognatione quadam inter se continentur, unaquaeque affectu admirationeque est ponderanda, et nos omnes, quippe qui creati simus, alii aliis indigemus.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 55:2)
Attamen “si quidem verum est populos opesque quae praesto sunt inaequabiliter distributa progressioni tolerabilique ambitus usui obstare, agnoscendum est populorum incrementum cum integro solidalique progressu plane coniungi posse”.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 65:3)
Sic volunt hodiernam distribuendi rationem ratam habere, qua minor pars sibi ius vindicat quadam ex mensura consumendi, quae ad omnes transferri non potest, cum terrarum orbis talis consumptionis ne eiectamenta quidem continere possit.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 65:5)
Quidquid est, certum est in populis secundum regiones distribuendis inaequalitatem esse considerandam, sive pro nationibus sive pro toto mundo, quandoquidem aucta consumptio implicatas regionum condiciones fert, propter quaestionum coniunctionem, quae cum ambitali contaminatione, vecturis, eiectamentis elaborandis, opibus amissis, vitae qualitate nectuntur.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 65:7)
In Dei corde concepti sumus ideoque “unusquisque nostrum fructus est Dei cogitationis.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 86:13)
unusquisque est necessarius”.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 86:15)
Unaquaeque natura suam bonitatem et suam perfectionem possidet proprias […].
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 90:6)
Diversae creaturae, in suo esse proprio volitae, radium reverberant, unaquaeque suo modo, infinitae sapientiae et infinitae bonitatis Dei.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 90:7)
Hac de causa, homo bonitatem propriam uniuscuiusque creaturae revereri debet, ut usus rerum vitetur inordinatus”.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 90:8)
Sic Patris affectio in unamquamque creaturam recidit, cui in mundo tribuit locum.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 99:9)
84. Cum instamus dicentes imaginem Dei esse hominem, hoc non patitur ut obliviscamur unamquamque creaturam suas agere partes ac nullam supervacaneam esse.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 107:1)
Propriae amicitiae cum Deo historia in quodam geographico loco usque succrescit, qui perquam personale fit signum, atque in unoquoque nostrum memoria residet locorum, permultum iuvantium.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 107:4)
Cum suis colloquens discipulis, eosdem ad paternam necessitudinem agnoscendam invitabat, quam Deus omnibus cum suis creaturis habet, atque ipsis moventi blandimento memorabat quomodo suos ob oculos unaquaeque earum magnum habeat pondus:
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 129:3)
Propter mutationum amplitudinem, non iam possumus propriam liberamque invenire responsionem ad unamquamque quaestionis partem.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 183:6)
Neque notio qualitatis vitae imponi potest, sed est intellegenda intra mundum signorum et consuetudinum propriorum uniuscuiusque coetus humani.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 189:7)

SEARCH

MENU NAVIGATION