라틴어 문장 검색

itaque intellego non studium tantum tuum sed ipsam quoque, ut aliquid abs te mihi fiat commodi, consentire atque aspirare fortunam.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, II. 10:2)
Cingio etiam Varro consentit adfirmans nomen Veneris ne sub regibus quidem apud Romanos vel Latinum vel Graecum fuisse, et ideo non potuisse mensem a Venere nominari.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XII. 13:1)
Adfirmant quidem, quibus Cornelius Labeo consentit, hanc Maiam cui mense Maio res divina celebratur terram esse hoc adeptam nomen a magnitudine, sicut et Mater Magna in sacris vocatur:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XII. 20:1)
Die quidem hic, inquit, intercalaris, antequam quintus annus incipiat, inserendus cum Aegypti matris artium ratione consentit:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XV. 1:2)
cui rei etiam Varro consentit.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XVI. 33:3)
Et scire equidem velim, numquid sit quod argutus Niligena et gentis accola numerorum potentis ex hoc ordine Romanae dispensationis inrideat, an Tuscum quoque Tiberim aliquid ex disciplinis suis hausisse consentiat.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XVI. 37:2)
nam reliquis qui in illo fuere symposio haec lumina quis non praeponenda consentiat?
(Macrobii Saturnalia, Liber II, I. 4:2)
Profanum omnes paene consentiunt id esse quod extra fanaticam causam sit, quasi porro a fano et a religione secretum.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, III. 3:1)
Huic opinioni M. Varro consentit adserens eodem modo Licinios appellatos Murenas quo Sergius Orata cognominatus est, quod ei pisces qui auratae vocantur carissimi fuerint.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, XV. 2:1)
copiosum, in quo Cicero dominatur:
(Macrobii Saturnalia, Liber V, I. 7:2)
incensa Danai dominantur in urbe.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, I. 9:5)
Urbs antiqua ruit multos dominata per annos.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, I. 10:3)
Hic domus Aeneae cunctis dominabitur oris, Et nati natorum et qui nascentur ab illis.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, III. 8:2)
confugiendum est igitur ad saporem, qui si formae consentiat, malum esse nulla dubitatio est.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, XIV. 22:6)
cui, ut aestimo, vero ratio consentit.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, XV. 8:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION