라틴어 문장 검색

1. Hoc autem vulgare quod illustre, cardinale, aulicum et curiale ostensum est, dicimus esse illud quod vulgare latium appellatur.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 173:1)
Hoc enim usi sunt doctores illustres qui lingua vulgari poetati sunt in Ytalia, ut Siculi, Apuli, Tusci, Romandioli, Lombardi et utriusque Marchie viri.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 173:6)
1. Sollicitantes iterum celeritatem ingenii nostri et ad calamum frugi operis redeuntes, ante omnia confitemur latium vulgare illustre tam prosayce quam metrice decere proferri.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 2:1)
quare, cum nullum sit tam grandis exornationis quam vulgare illustre, videtur quod quisquis versificator debeat ipsum uti.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 3:3)
1. Postquam non omnes versificantes, sed tantum excellentissimos illustre uti vulgare debere astruximus, consequens est astruere, utrum omnia ipso tractanda sint aut non;
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 13:1)
Unde cum hoc quod dicimus illustre sit optimum aliorum vulgarium, consequens est ut sola optima digna sint ipso tractari, que quidem tractandorum dignissima nuncupamus.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 17:2)
Quare hec tria, salus videlicet, venus et virtus, apparent esse illa magnalia que sint maxime pertractanda, hoc est ea que maxime sunt ad ista, ut armorum probitas, amoris accensio et directio voluntatis.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 20:9)
9. Circa que sola, si bene recolimus, illustres viros invenimus vulgariter poetasse, scilicet Bertramum de Bornio arma, Arnaldum Danielem amorem, Gerardum de Bornello rectitudinem;
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 21:1)
nam quicquid de cacuminibus illustrium capitum poetantium profluxit ad labia, in solis cantionibus invenitur.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 41:2)
6. Si tragice canenda videntur, tunc assumendum est vulgare illustre, et per consequens cantionem [oportet] ligare.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 49:1)
4. Et hoc omnes doctores perpendisse videntur, cantiones illustres principiantes ab illo;
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 59:1)
1. Quia circa vulgare illustre nostra versatur intentio, quod nobilissimum est aliorum, et ea que digna sunt illo cantari discrevimus, que tria nobilissima sunt, ut superius est astructum, et modum cantionarium selegimus illis, tanquam aliorum modorum summum, et, ut ipsum perfectius edocere possimus, quedam iam preparavimus, stilum videlicet atque carmen, nunc de constructione agamus.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 80:1)
est et sapidus et venustus etiam et excelsus, qui est dictatorum illustrium, ut Eiecta maxima parte florum de sinu tuo, Florentia, nequicquam Trinacriam Totila secundus adivit.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 84:3)
Hoc solum illustres cantiones inveniuntur contexte, ut Gerardus:
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 86:1)
nam si vulgare illustre consideres, quo tragici debent uti poete vulgares, ut superius dictum est, quos informare intendimus, sola vocabula nobilissima in cribro tuo residere curabis.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 113:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION