라틴어 문장 검색

adulatoribus nostris libenter favemus et, quamquam nos respondeamus indignos et calidus rubor ora perfundat, tamen ad laudem suam intrinsecus anima laetatur.
(히에로니무스, 편지들, An Eustochium 18:10)
Sed ne hoc ipsud tibi iactantiam generet, quod saeculi iactantiam contempsisti, ne cogitatio tacita subrepat, ut quia in auratis vestibus placere desisti, placere coneris in sordibus et, quando in conventu fratrum veneris vel sororum, humili sedeas scabello, te causeris indignam, vocem ex industria quasi confecta ieiuniis tenues et deficientis imitata gressum umeris innitaris alterius.
(히에로니무스, 편지들, An Eustochium 21:34)
Ego enim indignus nec aestimare umquam potui nec optare, ut mihi tantum in Christo largireris adfectum.
(히에로니무스, 편지들, Ad Asellam 1:3)
Sophocles, cum propter nimiam senectutem et rei familiaris neglegentiam a filiis accusaretur amentiae, Oedipi fabulam, quam nuper scripserat, recitavit iudicibus et tantum sapientiae in aetate iam fracta specimen dedit, ut severitatem tribunalium in theatri favorem verteret.
(히에로니무스, 편지들, Ad Nepotianum Phesbyterum 3:19)
accusare avaritiam et latro potest;
(히에로니무스, 편지들, Ad Nepotianum Phesbyterum 7:9)
Sed quanto plus repugnabat, tanto magis omnium in se studia concitabat et merebatur negando, quod esse nolebat, eoque dignior erat, quod se clamabat indignum.
(히에로니무스, 편지들, Ad Heliodorum Epitaphium Nepotiani 10:17)
Tunc vero magis coepit urguere et, quasi mihi non liceret nescire, quod nescio, expostulare ac se indignam tantis mysteriis dicere.
(히에로니무스, 편지들, Ad Oceanum De Morte Fabiolae 7:8)
Accusamus saepe, quod facimus, et contra nosmet ipsos diserti in nostra vitia invehimur muti de eloquentibus iudicantes.
(히에로니무스, 편지들, Ad Rusticum Monachum 18:5)
quis caelum terris non misceat et mare caelo, si fur displiceat Verri, homicida Miloni, Clodius accuset moechos, Catilina Cethegum, in tabulam Syllae si dicant discipuli tres?
(유베날리스, 풍자, 1권, Satura II17)
"carus erit Verri qui Verrem tempore quo vult accusare potest, tanti tibi non sit opaci omnis harena Tagi quodque in mare volvitur aurum, ut somno careas ponendaque praemia sumas tristis, et a magno semper timearis amico."
(유베날리스, 풍자, 1권, Satura III20)
Proximus eiusdem properabat Acilius aevi cum iuvene indigno quem mors tam saeva maneret et domini gladiis tam festinata;
(유베날리스, 풍자, 1권, Satura IV40)
accusat Manilia, si rea non est.
(유베날리스, 풍자, 2권, Satura VI127)
Nemo tamen studiis indignum ferre laborem cogetur posthac, nectit quicumque canoris eloquium vocale modis laurumque momordit.
(유베날리스, 풍자, 3권, Satura VII7)
quis enim generosum dixerit hunc qui indignus genere et praeclaro nomine tantum insignis?
(유베날리스, 풍자, 3권, Satura VIII12)
idque, quo indignius foret, mulier imperavit.
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 1권, BELLUM ILLYRICUM 3:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION