라틴어 문장 검색

Ergasilvs Iuppiter supreme, servas me measque auges opes, maximas opimitates opiparasque offers mihi, laudem lucrum, ludum iocum, festivitatem ferias, pompam penum, potationis saturitatem, gaudium, nec cuiquam homini supplicare * nunc certum est mihi;
(티투스 마키우스 플라우투스, Captivi, act 4, scene 11)
sex sodales repperi, vitam, amicitiam, civitatem, laetitiam, ludum, iocum;
(티투스 마키우스 플라우투스, Mercator, act 5, scene 24)
equidem haec vobis dixi per iocum.
(티투스 마키우스 플라우투스, Poenulus, act 3, scene 128)
Per iocum itidem dictum habeto quae nos tibi respondimus.
(티투스 마키우스 플라우투스, Poenulus, act 3, scene 130)
Heia, hau vostrumst iracundos esse, quod dixi ioco.
(티투스 마키우스 플라우투스, Poenulus, act 3, scene 178)
Nec tuom quidem est amicis per iocum iniuste loqui.
(티투스 마키우스 플라우투스, Poenulus, act 3, scene 180)
[Opino hercle hodie, quod ego dixi per iocum, id eventurum esse et severum et serium, ut haec inveniantur hodie esse huius filiae.
(티투스 마키우스 플라우투스, Poenulus, act 5, scene 3104)
Heus tu, si quid per iocum dixi, nolito in serium convertere.
(티투스 마키우스 플라우투스, Poenulus, act 5, scene 560)
Nunc nostri amores mores consuetudines, [iocus ludus sermo suavisaviatio] compressiones artae amantum corporum, teneris labellis molles morsiunculae, [nostrorum orgiorum - iunculae] papillarum horridularum oppressiunculae, harunc voluptatum mi omnium atque itidem tibi distractio discidium vastities venit, nisi quae mihi in test aut tibist in me salus.
(티투스 마키우스 플라우투스, Pseudolus, act 1, scene 199)
Auferen tu id praemium a me, quod promisi per iocum?
(티투스 마키우스 플라우투스, Pseudolus, act 4, scene 7262)
pro di immortales, quot ego voluptates fero, quot risiones, quot iocos, quot savia, saltationes, blanditias, prothymias.
(티투스 마키우스 플라우투스, Stichus, act 5, scene 26)
ut divus Augustus, cum ei Galli torquem aureum centum pondo dedissent, et Dolabella per iocum, temptans tamen ioci sui eventum, dixisset, imperator, torque me dona, malo, inquit, te civica donare:
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber VI 188:3)
Post doctrinam dixi tibi loquela fore necessaria, que loquela sive loquelasive locutio a spiritu procedit.
(ALBERTANO OF BRESCIA, DE AMORE ET DILECTIONE DEI ET PROXIMI ET ALIARUM RERUM ET DE FORMA VITAE, LIBER I 9:1)
Quantum ad iocos, sunt quaedam quae a ioco, velut privilegio, eximi debent:
(FRANCIS BACON, SERMONES FIDELES SIVE INTERIORA RERUM, XXXII. DE DISCURSU SERMONUM 1:9)
Sunt etiam illa venusta ut in gravibus sententiis, sic in facetiis - dixi enim dudum rationem aliam esse ioci, aliam severitatis, gravium autem et iocorum unam esse materiam - ornant igitur in primis orationem verba relata contrarie, quod idem genus saepe est etiam facetum, ut Servius ille Galba cum iudices L. Scribonio tribuno plebis ferret familiaris suos et dixisset Libo "quando tandem, Galba, de triclinio tuo exibis?"
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 262:7)

SEARCH

MENU NAVIGATION