라틴어 문장 검색

Inque repentinos convivia versa tumultus adsimilare freto possis, quod saeva quietum ventorum rabies motis exasperat undis.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 5권 2:3)
Nec mora, dum saevit, dum corpora versat in orbem stridentemque novo spumam cum sanguine fundit, vulneris auctor adest hostemque inritat ad iram splendidaque adversos venabula condit in armos.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 8권 43:2)
Clade sui Thracum gens inritata tyranni Troada telorum lapidumque incessere iactu coepit.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 13권 49:1)
furit ille inritatusque repulsa prodigiosa petit Titanidos atria Circes.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 13권 83:2)
Effectus multum temporis sibi vindicant et repentinos sumptus requirunt et consecutiones tempore cuiusdam regiminis exhiberi non possunt.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 233:2)
rota lurida solis haeret, et excidium sentit iam iamque futurum, seque die medio velandum 1 tegmine glauco, splendoremque poli periturum nocte diurna orbe repentinis caput obnubente tenebris.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3207)
pubes quin etiam decolor asperis inritata odiis rege sub inpio Hebraeum sitiens fundere sanguinem audet se pelago credere concavo.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus ad incensum lucernae21)
an cum vulturibus volitans ignota per auras umbra repentinam traxit de nube figuram?
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 2권, section 2136)
tunc etiam innocuo vitulorum sanguine pasci, iamque iugo edomitos rictu laniare iuvencos occiso pastore truces didicere leones, nec non et querulis balatibus inritatus plenas nocte lupus studuit perrumpere caulas, omne animal diri callens sollertia furti inbuit et tortos acuit fallacia sensus.
(프루덴티우스, Hamartigenia, section 166)
namque repentinus laudis calor ad nova fervens proelia nec telis meminit nec tegmine cingi, pectore sed fidens valido membrisque refectis provocat insani frangenda pericula belli, ecce lacessentem conlatis viribus audet prima ferire Fidem veterum Cultura Deorum, illa hostile caput phalerataque tempora vittis altior insurgens labefactat, et ora cruore de pecudum satiata solo adplicat et pede calcat elisos in morte oculos, animamque malignam fracta intercepti commercia gutturis artant, difficilemque obitum suspiria longa fatigant.
(프루덴티우스, Psychomachia, section 14)
ne, si magis irritatus siet, Aliqua ad patrem hoc permanet, atque ego tum perpetuo perierim.
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 아델포이, act 2, scene 466)
Potes nunc dum animus irritatus est.
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 안드리아, act 3, scene 471)
Vix sum apud me, ita animus commotus est metu, Spe, gaudio, mirando hoc tanto tam repentino bono.
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 안드리아, act 5, scene 4122)
Ita sum irritatus animum ut nequeam ad cogitandum instituere:
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 포르미오, act 2, scene 134)
Irritor.
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 포르미오, act 5, scene 760)

SEARCH

MENU NAVIGATION