도구

도구

라틴어 문장 검색

Tibi autem porro ut non sit suave vivere:
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 고행자, act 3, scene 1105)
Ubi te vidi animo esse omisso, et suavia in praesentia Quae essent prima habere, neque consulere in longitudinem, Cepi rationem ut neque egeres, neque ut haec posses perdere.
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 고행자, act 5, scene 221)
Nihil suave meritum est.
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 포르미오, act 2, scene 1148)
Haec cum rationem ineas quam sint suavia et quam cara sint, Ea qui praebet non tu hunc habeas plane praesentem Deum?
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 포르미오, act 2, scene 273)
homo suavis.
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 포르미오, act 2, scene 3147)
Hic undique clamor dissensu vario magnus se tollit in auras haud secus atque alto in luco cum forte catervae consedere avium piscosove amne Padusae dant sonitum rauci per stagna loquacia cycni.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 11권 16:6)
Nigra velut magnas domini cum divitis aedes pervolat et pennis alta atria lustrat hirundo, pabula parva legens nidisque loquacibus escas, et nunc porticibus vacuis, nunc umida circum stagna sonat:
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 12권 20:3)
tum casia atque aliis intexens suavibus herbis, mollia luteola pingit vaccinia calta.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 전원시, ECLOGA II.36)
et vos, O lauri, carpam, et te, proxima myrte, sic positae quoniam suavis miscetis odores.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 전원시, ECLOGA II.40)
Phoebo sua semper apud me munera sunt, lauri et suave rubens hyacinthus.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 전원시, ECLOGA III. MENALCAS, DAMOETAS, PALAEMON46)
Est etiam ille malus Calabris in saltibus anguis, squamea convolvens sublato pectore terga atque notis longam maculosus grandibus alvum qui, dum amnes ulli rumpuntur fontibus et dum vere madent udo terrae ac pluvialibus austris stagna colit, ripisque habitans hic piscibus atram improbus ingluviem ranisque loquacibus explet;
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 농경시, Book 3권 18:5)
verum ipsae e foliis natos, e suavibus herbis ore legunt, ipsae regem parvosque Quirites sufficiunt aulasque et cerea regna refigunt.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 농경시, Book 4권 9:3)
Mercuri, nam te docilis magistro movit Amphion lapides canendo, tuque testudo resonare septem callida nervis, nec loquax olim neque grata, nunc et divitum mensis et amica templis, dic modos, Lyde quibus obstinatas adplicet auris, quae velut latis equa trima campis ludit exsultim metuitque tangi nuptiarum expers et adhuc protervo cruda marito.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Carmina, Book 3권, Poem 111)
fies nobilium tu quoque fontium me dicente cavis inpositam ilicem saxis, unde loquaces lymphae desiliunt tuae.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Carmina, Book 3권, Poem 135)
cetera de genere hoc (adeo sunt multa) loquacem delassare valent Fabium.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Satyrarum libri, 1권, Ad Maecenatem: Omnibus, maxime vero avaris, sortem suam gravem esse.9)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION