라틴어 문장 검색

Quo cognito, scintilla velut ignis, indignatio maxima civitates cunctas foederatas Americanas commovit.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT DUODEVICESIMUM.36)
ubi autem iniuria, ibi et indignatio;
(히에로니무스, 편지들, Ad Heliodorum Monachum 7:13)
ubi indignatio, ibi quies nulla;
(히에로니무스, 편지들, Ad Heliodorum Monachum 7:14)
Exciderunt tibi praecepta rhetorum et occupata luctu, oppressa lacrimis, praepedita singultibus dicendi ordinem non tenes!
(히에로니무스, 편지들, Ad Heliodorum Epitaphium Nepotiani 5:5)
Legimus Crantorem, cuius volumen ad confovendum dolorem suum secutus est Cicero, Platonis, Diogenis, Clitomachi, Carneadis, Posidonii ad sedandos luctus opuscula percurrimus, qui diversis aetatibus diversorum lamenta vel libris vel epistulis minuere sunt conati, ut, etiamsi nostrum areret ingenium, de illorum posset fontibus inrigari:
(히에로니무스, 편지들, Ad Heliodorum Epitaphium Nepotiani 5:8)
Praetermitto Maximos, Catones, Gallos, Pisones, Brutos, Scaevolas, Metellos, Scauros, Marios, Crassos, Marcellos atque Aufidios, quorum non minor in luctu quam in bellis virtus fuit et quorum orbitates in Consolationis libro Tullius explicavit, ne videar aliena potius quam nostra quaesisse;
(히에로니무스, 편지들, Ad Heliodorum Epitaphium Nepotiani 5:13)
Iudaeorum luctus Christianorum gaudium est.
(히에로니무스, 편지들, Ad Heliodorum Epitaphium Nepotiani 6:3)
ubique luctus, ubique gemitus
(히에로니무스, 편지들, Ad Heliodorum Epitaphium Nepotiani 16:12)
In praesentiarum tradis mihi Fabiolam, laudem Christianorum, miraculum gentilium, luctum pauperum, solacium monachorum.
(히에로니무스, 편지들, Ad Oceanum De Morte Fabiolae 2:1)
"Et iam fama volans, tanti praenuntia luctus,"
(히에로니무스, 편지들, Ad Oceanum De Morte Fabiolae 11:9)
Quae ut tumultuario sermone dictarem et post ncces amicorum luctumque perpetuum infanti senex longo postliminio scriberem, tua me, Gaudenti fratri, inpulit caritas;
(히에로니무스, 편지들, Ad Pacatulam 5:29)
manuque parum quam nihil omnino poscenti dare, quia in altero voluntas oppressa luctu, in altero amicitiae dissimulatio est.
(히에로니무스, 편지들, Ad Pacatulam 5:30)
si natura negat, facit indignatio versum qualemcumque potest, quales ego vel Cluvienus.
(유베날리스, 풍자, 1권, Satura I25)
Structorem interea, nequa indignatio desit, saltantem spectes et chironomunta volanti cultello, donec peragat dictata magistri omnia;
(유베날리스, 풍자, 1권, Satura V58)
haec data poena diu viventibus, ut renovata semper clade domus multis in luctibus inque perpetuo maerore et nigra veste senescant.
(유베날리스, 풍자, 4권, Satura X102)

SEARCH

MENU NAVIGATION