라틴어 문장 검색

hunc homines lapidem mirantur;
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Sextus 29:2)
Illud in his rebus mirari mitte, quod aestus non valet e lapide hoc alias impellere item res.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Sextus 34:7)
Senatores ingredientes curiam quae illa mulierum intemperies et quid sibi postulatio isthaec vellet mirabantur, et ut non parvae rei prodigium illam verecundi sexus inpudicam insaniam pavescebant.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, VI. 23:1)
Equidem, inquit, miror potuisse tantorum potestatem numinum conprehendi:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XXIV. 2:2)
Immo pueri cum essemus, Symmache, sine iudicio mirabamur, inspicere autem vitia nec per magistros nec per aetatem licebat:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XXIV. 6:1)
Neque ego sum nescius vos nec tristitiam nec nubilum vultum in bonis ducere, nec Crassum illum quem Cicero auctore Lucilio semel in vita risisse scribit magnopere mirari.
(Macrobii Saturnalia, Liber II, I. 6:3)
Miror, inquit, sororem meam habere maculam, cum fullonem habeat.
(Macrobii Saturnalia, Liber II, II. 9:3)
Demosthenes, inquit, excitatus ad Laidis famam, cuius formam tunc Graecia mirabatur, accessit, ut et ipse famoso amore potiretur.
(Macrobii Saturnalia, Liber II, II. 11:2)
Hos Platonis versiculos, quorum magis venustatem an brevitatem mireris incertum est, legisse me memini in Latinum tanto latius versos quanto solet nostra quam Graecorum lingua brevior et angustior aestimari:
(Macrobii Saturnalia, Liber II, II. 16:2)
Sed miror omnes vos ioca tacuisse Ciceronis, in quibus facundissimus, ut in omnibus, fuit:
(Macrobii Saturnalia, Liber II, III. 1:1)
Non miror, inquit:
(Macrobii Saturnalia, Liber II, IV. 16:4)
Relata ad se magnitudine aeris alieni, quam quidam eques Romanus dum vixit excedentem ducenties celaverat, culcitam emi cubicularem in eius auctione sibi iussit, et praeceptum mirantibus hanc rationem reddidit:
(Macrobii Saturnalia, Liber II, IV. 17:1)
Soleo in Augusto magis mirari quos pertulit iocos quam ipse quos protulit, qui maior est patientiae quam facundiae laus, maxime cum aequanimiter aliqua etiam iocis mordaciora pertulerit.
(Macrobii Saturnalia, Liber II, IV. 19:1)
Ille legendo laudare, mirari tam voce quam vultu:
(Macrobii Saturnalia, Liber II, IV. 31:4)
sed indulgentia tam fortunae quam patris abutebatur, cum alioquin litterarum amor multaque eruditio, quod in illa domo facile erat, praeterea mitis humanitas minimeque saevus animus ingentem feminae gratiam conciliarent, mirantibus qui vitia noscebant tantam pariter diversitatem.
(Macrobii Saturnalia, Liber II, V. 2:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION