라틴어 문장 검색

Nihil ex hoc viro filius tuus audiet nisi profuturum, nihil discet quod nescisse rectius fuerit, nec minus saepe ab illo quam a te meque admonebitur, quibus imaginibus oneretur, quae nomina et quanta sustineat.
(소 플리니우스, 편지들, 3권, letter 3 6:3)
difficile, sed tamen, ut scalptorem, ut pictorem, qui filii vestri imaginem faceret, admoneretis, quid exprimere quid emendare deberet, ita me quoque formate regite, qui non fragilem et caducam, sed immortalem, ut vos putatis, effigiem conor efficere:
(소 플리니우스, 편지들, 3권, letter 10 6:2)
Et admones et rogas, ut suscipiam causam Corelliae absentis contra C. Caecilium consulem designatum.
(소 플리니우스, 편지들, 4권, letter 17 1:1)
Quod admones, gratias ago;
(소 플리니우스, 편지들, 4권, letter 17 1:2)
Admoneri enim debeo ut sciam, rogari non debeo ut faciam, quod mihi non facere turpissimum est.
(소 플리니우스, 편지들, 4권, letter 17 1:4)
Nam mihi duplex ratio recitandi, una ut sollicitudine intendar, altera ut admonear, si quid forte me ut meum fallit.
(소 플리니우스, 편지들, 5권, letter 12 1:2)
Recitavit capita legum, admonuit senatus consultorum, in fine dixit petendum ab optimo principe, ut quia leges, quia senatus consulta contemnerentur, ipse tantis vitiis mederetur.
(소 플리니우스, 편지들, 5권, letter 13 7:1)
Nam includor angustiis commeatus, eoque ipso, quod delegatum Cornuto audio officium, mei admoneor.
(소 플리니우스, 편지들, 5권, letter 14 9:1)
Fortasse enim his ipsis admoneris, ut te magis ac magis otio involvas;
(소 플리니우스, 편지들, 7권, letter 3 4:2)
mihi quod saepe iam dixi, ut si quid me fugit - ut certe fugit - admonear.
(소 플리니우스, 편지들, 7권, letter 17 1:2)
Nuper me cuiusdam amici languor admonuit, optimos esse nos dum infirmi sumus.
(소 플리니우스, 편지들, 7권, letter 26 1:1)
maxime tamen hic me titulus admonuit, quam essent mimica et inepta, quae interdum in hoc caenum, in has sordes abicerentur, quae denique ille furcifer et recipere ausus est et recusare, atque etiam ut moderationis exemplum posteris prodere.
(소 플리니우스, 편지들, 7권, letter 29 3:2)
Amor in te meus cogit, non ut praecipiam - neque enim praeceptore eges -, admoneam tamen, ut quae scis teneas et observes, aut nescire melius.
(소 플리니우스, 편지들, 8권, letter 24 1:1)
Haec velim credas, quod initio dixi, scripsisse me admonentem, non praecipientem;
(소 플리니우스, 편지들, 8권, letter 24 10:1)
quas contentas esse admonere senatum Publici Certi cruentae adulationis et petere, si poena flagitii manifestissimi remittatur, nota certe quasi censoria inuratur.
(소 플리니우스, 편지들, 9권, letter 13 16:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION