라틴어 문장 검색

Sic quondam sereni maris facie gaudemus, sic caelum, sidera, lunam solemque miramur.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, IX 3:4)
Ille homines etiam terris dedit ut sidera caelo;
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XII 4:1)
Dudum quod atra texit erroris nubes
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XXII 7:1)
Nubesque postergum uidet
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, II 6:1)
Miles corusci sideris
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, II 12:1)
extra ne quaesieris ultorem, tu te ipse in deteriora trusisti ueluti, si uicibus sordidam humum caelumque respicias, cunctis extra cessantibus ipsa cernendi ratione nunc caeno nunc sideribus interesse uidearis.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, VII 6:5)
Si quis Arcturi sidera nescit
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, X 1:1)
Siue igitur famulantibus quibusdam prouidentiae diuinis spiritibus fatum exercetur seu anima seu tota inseruiente natura seu caelestibus siderum motibus seu angelica uirtute seu daemonum uaria sollertia seu aliquibus horum seu omnibus fatalis series texitur, illud certe manifestum est immobilem simplicemque gerendarum formam rerum esse prouidentiam, fatum uero eorum quae diuina simplicitas gerenda disposuit mobilem nexum atque ordinem temporalem.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, XI 2:11)
Ea series caelum ac sidera mouet, elementa in se inuicem temperat et alterna commutatione transformat, eadem nascentia occidentiaque omnia per similes fetuum seminumque renouat progressus.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, XI 3:7)
Ueterem seruant sidera pacem.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, XII 5:1)
Cetera cernens sidera mergi
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, XII 11:1)
Sidera donat.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, XIV 35:1)
Nam ubi oculos a summae luce ueritatis ad inferiora et tenebrosa deiecerint, mox inscitiae nube caligant, perniciosis turbantur affectibus, quibus accedendo consentiendoque quam inuexere sibi adiuuant seruitutem et sunt quodam modo propria libertate captiuae.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, III 1:12)
Non nox astris nubibus obstat;
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, IV 10:1)
Nunc membrorum condita nube
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, VI 22:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION