라틴어 문장 검색

Quidam perverse satis, ne dicam impudenter, talem amicum habere volunt, quales ipsi esse non possunt.
(DE AMICITIA, CAPUT XXI. Discretio. 1:1)
Sic et multae causae deesse non poterunt, quibus illius quem cupis esse amicum probetur patientia, cum necesse sit arguere eum quem diligis;
(DE AMICITIA, CAPUT XXII. Patientia. 1:1)
Nec quemquam in amicis eligendis vel probandis taedeat esse sollicitum;
(DE AMICITIA, CAPUT XXII. Patientia. 1:5)
Cum enim plurimi in thesauris multiplicandis, in bobus et asinis, in ovibus et capris nutriendis, eligendis, comparandis, satis periti sint, certa que in his omnibus cognoscendis non desint indicia, dementiae res est, eamdem in amicis acquirendis, vel probandis non dare operam, et quasdam addiscere notas, quibus hi, quos elegimus in amicos, ad amicitiam probentur idonei.
(DE AMICITIA, CAPUT XXII. Patientia. 1:7)
Est proinde viri prudentis sustinere, hunc refrenare impetum, ponere modum benevolentiae, paulatim procedere in affectum, donec iam probato se totum dedat et committat amico.
(DE AMICITIA, CAPUT XXII. Patientia. 1:9)
Fateor, adhuc me movet illorum sententia, qui sine huiusmodi amicis vivere tutius arbitrantur.
(DE AMICITIA, CAPUT XXII. Patientia. 1:11)
cum sine amicis nulla prorsus vita iucunda sit.
(DE AMICITIA, CAPUT XXII. Patientia. 1:14)
Si non aliquibus signis efficere possem, ut esset amicus, mallem nullum quam talem habere.
(DE AMICITIA, CAPUT XXII. Patientia. 1:27)
"Iam non dicam vos servos, sed amicos" (Joan.
(DE AMICITIA, CAPUT XXIII. Non pariter admittendi omnes. 1:4)
"Vos amici meis estis, si feceritis quae praecipio vobis" (Joan.
(DE AMICITIA, CAPUT XXIII. Non pariter admittendi omnes. 1:10)
Nihil enim occultat amicus.
(DE AMICITIA, CAPUT XXIII. Non pariter admittendi omnes. 1:16)
Hoc est quod nos diligendum credimus in amicis;
(DE AMICITIA, CAPUT XXIII. Non pariter admittendi omnes. 2:8)
quales aliquando fuerant ipse et suus, de quo tunc loquebatur amicus;
(DE AMICITIA, CAPUT XXIV. De cultu amicitiae. 1:3)
Simplices quippe, et communes, et consentientes, et qui iisdem rebus moveantur, esse debent amici ad invicem;
(DE AMICITIA, CAPUT XXIV. De cultu amicitiae. 1:10)
Et vide, quomodo pater adolescentis contra amicum excitabat invidiam, conviciis urgens, terrens minis, spoliandum regno, honore privandum commemorans.
(DE AMICITIA, CAPUT XXIV. De cultu amicitiae. 2:14)

SEARCH

MENU NAVIGATION