라틴어 문장 검색

Omne ergo peccatum voluntarium est.
(푸블릴리우스 시루스, 격언집, 456)
Tanto abest ut imperator deus debeat dici, quod non potest credi non modo turpissima sed et perniciosa adolatione.
(테르툴리아누스, Apologeticum, 34장 2:1)
Didicerat enim a doctoribus auctoribusque suae salutis seruitium Christi uoluntarium, non coacticium esse debere.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER PRIMUS., CAP. XXVI. 1:11)
Namque inter plura continentiae, humilitatis, doctrinae, orationum, uoluntariae paupertatis, et ceterarum uirtutum merita, in tantum erat timori Domini subditus, in tantum nouissimorum suorum in omnibus operibus suis memor, ut, sicut mihi frater quidam de his, qui me in scripturis erudiebant, et erat in monasterio ac magisterio illius educatus, uocabulo Trumberct, referre solebat, si forte legente eo uel aliud quid agente, repente flatus uenti maior adsurgeret, continuo misericordiam Domini inuocaret, et eam generi humano propitiari rogaret.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUARTUS., CAP. III. 2:21)
inde ob residuas bellorum iras maxime sollicitatis ad defectionem animis voluntarios traxere, et apud vagos quosdam ex inopi plebe etiam merces valuit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 320:2)
ferocissimus quisque iuvenum cum armis voluntarius adest;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 610:1)
nullo loco deest seditionis voluntarius comes;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 247:2)
eam rem consules rati, ut erat, perniciosam ad patres deferunt, sed delatam consulere ordine non licuit;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 294:1)
ibi fortuna populi Romani duos hostium exercitus haud minus pernicioso quam pertinaci certamine confecit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 440:2)
cum ad ea bella dilectum edixissent, favore plebis non iuniores modo sed emeritis etiam stipendiis pars magna voluntariorum ad nomina danda praesto fuere, eoque non copia modo sed genere etiam militum, veteranis admixtis, firmior exercitus fuit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber III 638:3)
Veientes re secunda elati missis circum Etruriae populos legatis iactando tres duces Romanos ab se uno proelio fusos, cum tamen nullam publici consilii societatem movissent, voluntarios undique ad spem praedae adsciverunt.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber IV 340:1)
M. Aemilio C. Valerio Potito consulibus bellum Aequi parabant, Volscis, quamquam non publico consilio capessentibus arma, voluntariis mercede secutis militiam.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber IV 577:1)
cogebantur itaque victi, quia cedentibus spei nihil erat, pugnam inire, cum pronuntiatum repente, ne quis praeter armatos violaretur, reliquam omnem multitudinem voluntariam exuit armis;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber IV 657:3)
et lege perlata de indicendo Veientibus bello exercitum magna ex parte voluntarium novi tribuni militum consulari potestate Veios duxere.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber IV 672:1)
placere omnibus his voluntariam extra ordinem professis militiam aera procedere;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber V 87:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION