라틴어 문장 검색

vidit euntes, nostraque fallaci veneratus numina vultu Mnemonides (cognorat enim), consistite dixit, nec dubitate, precor, tecto grave sidus et imbrem (imber erat) vitare meo:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 5권 29:5)
Desierant imbres, victoque aquilonibus austro fusca repurgato fugiebant nubila caelo.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 5권 29:8)
primis segetes moriuntur in herbis, et modo sol nimius, nimius modo corripit imber sideraque ventique nocent, avidaeque volucres semina iacta legunt;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 5권 46:6)
Illic et Tyrium quae purpura sensit aenum texitur et tenues parvi discriminis umbrae, qualis ab imbre solet percussis solibus arcus inficere ingenti longum curvamine caelum:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 6권 6:4)
Proximus, audito sonitu per inane pharetrae, frena dabat Sipylus, veluti cum praescius imbris nube fugit visa pendentiaque undique rector carbasa deducit, ne qua levis effluat aura.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 6권 20:5)
Clausit iter fecitque moras Achelous eunti imbre tumens.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 8권 56:2)
Ille per aerias pendens induruit auras, utque ferunt imbres gelidis concrescere ventis, inde nives fieri, nivibus quoque molle rotatis adstringi et spissa glomerari grandine corpus:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 9권 18:5)
Ecce cadunt largi resolutis nubibus imbres, inque fretum credas totum descendere caelum, inque plagas caeli tumefactum adscendere pontum.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 11권 59:2)
Puniceus de mole cruor manabat, et intra temporis exiguum rubor evanescere coepit fitque color primo turbati fluminis imbre purgaturque mora;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 13권 76:3)
Postquam alta cremata est Ilion et Danaas paverunt Pergama flammas, Naryciusque heros, a virgine virgine rapta, quam meruit poenam solus, digessit in omnes, spargimur et ventis inimica per aequora rapti fulmina, noctem, imbres, iram caelique marisque perpetimur Danai cumulumque Capherea cladis.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 14권 56:6)
ut tamen hanc animi nubem dolor ipse removit, et tandem sensus convaluere mei, adloquor extremum maestos abiturus amicos, qui modo de multis unus et alter erant, uxor amans flentem flens acrius ipsa tenebat, imbre per indignas usque cadente genas, nata procul Libycis aberat diversa sub oris, nec poterat fati certior esse mei.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 1권, poem 36)
ut via finita est et opus requievit eundi, et poenae tellus est mihi tacta meae, nil nisi flere libet, nec nostro parcior imber lumine, de verna quam nive manat aqua.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 26)
saepe etiam lacrimae me sunt scribente profusae, umidaque est fletu littera facta meo, corque vetusta meum, tamquam nova, vulnera novit, inque sinum maestae labitur imber aquae, cum vice mutata, qui sim fuerimque, recordor, et, tulerit quo me casus et unde, subit, saepe manus demens, studiis irata sibique, misit in arsuros carmina nostra focos, atque ita de multis quoniam non multa supersunt, cum venia facito, quisquis es, ista legas.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 4권, poem 139)
quamlibet exiguo solvitur imbre vetus.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 4권, poem 618)
arbor onus tremefacta suum deciduo gravis imbre pluit puniceosque iacit cumulos.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus ante cibum22)

SEARCH

MENU NAVIGATION