도구

도구

라틴어 문장 검색

Iacetis ergo prorsus ignorabiles
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, XIV 21:1)
Sed quid de herbis arboribus que, quid de inanimatis omnino consentiam rebus prorsus dubito.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XXI 2:4)
— Prorsus, inquam, nihil ualeret.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XXIII 2:25)
— Qui quidem, inquam, mente consistat nullus prorsus ambigat.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XXIII 3:7)
o, inquam, ueri praeuia luminis, quae usque adhuc tua fudit oratio cum sui speculatione diuina tum tuis rationibus inuicta patuerunt, eaque mihi etsi ob iniuriae dolorem nuper oblita non tamen antehac prorsus ignorata dixisti.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, I 1:2)
alioquin concessis praecedentibus nihil prorsus est quod de inlatione causetur.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, VII 2:2)
Quo fit ut apud sapientes nullus prorsus odio locus relinquatur, — Nam bonos quis nisi stultissimus oderit?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, VII 7:6)
— Omnem, inquit, bonam prorsus esse fortunam.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, XIII 1:4)
recta quidem, inquam, exhortatio tuaque prorsus auctoritate dignissima, sed quod tu dudum de prouidentia quaestionem pluribus aliis implicitam esse dixisti re experior.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, I 1:3)
— Ne id, inquam, prorsus uereare;
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, I 1:8)
si quidem, inquit, aliquis euentum temerario motu nullaque causarum conexione productum casum esse definiat, nihil omnino casum esse confirmo et praeter subiectae rei significationem inanem prorsus uocem esse decerno.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, I 2:3)
uetus, inquit, haec est de prouidentia querela M.que Tullio, cum diuinationem distribuit, uehementer agitata tibique ipsi res diu prorsus multumque quaesita, sed haudquaquam ab ullo uestrum hactenus satis diligenter ac firmiter expedita.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, VII 1:2)
quae si ullo modo cogitari queat, nihil prorsus relinquetur ambigui.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, VII 1:4)
Respondebo namque idem futurum cum ad diuinam notionem refertur necessarium, cum uero in sua natura perpenditur liberum prorsus atque absolutum uideri.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, XI 4:2)
πρόπτωσιν id, quoniam oculi procidunt, Graeci vocant, prorsus inutilia videntur, .... procidunt procedentes ... 7028. *230, 2122 singulorum)-(I 7028 idque rectius, ni fallor, quam lectio vulgata.
(켈수스, De Medicina introduction, Adnotatio Critica).1284)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION