라틴어 문장 검색

adduci tamen nequeo quin existimem, circumspectissimum et prudentissimum principem in tanto praesertim negotio nihil temere fecisse;
(가이우스 수에토니우스 트란퀼루스, 황제전, Tiberius, 21장 3:1)
Ordinem aestiuorum tuorum ego uero < . . . >, mi Tiberi, et inter tot rerum difficultates και` τοσαύτην ἀποθυμ[ε]ίαν τῶν στρατευομένων non potuisse quemquam prudentius gerere se quam tu gesseris, existimo.
(가이우스 수에토니우스 트란퀼루스, 황제전, Tiberius, 21장 5:1)
atque hic tam docilis ad cetera natare nesciit.
(가이우스 수에토니우스 트란퀼루스, 황제전, C. Caligula, 54장 2:4)
uir neque satis constans et ingenio truci in desperatione rerum mortem timore appetitam ita expauit, ut haustum uenenum paenitentia euomuerit medicumque manumiserit, quod sibi prudens ac sciens minus noxium temperasset.
(가이우스 수에토니우스 트란퀼루스, 황제전, Nero, 2장 3:2)
Denique ipsos cotidie ad se advocari in consilium variasque sententias dicere, nec tamen melioris fidei haberi, qui prudentius suaserit.
(쿠르티우스 루푸스, 퀸투스, 알렉산드로스 대왕 전기, 3권, 8장 7:3)
Id consilium non ratione prudentius quam eventu felicius fuit:
(쿠르티우스 루푸스, 퀸투스, 알렉산드로스 대왕 전기, 4권, 1장 34:1)
Perculsos deinde hostis ut fudit, fugientes, quod in illo ardore animi vix credi potest, prudentius quam avidius persecutas est.
(쿠르티우스 루푸스, 퀸투스, 알렉산드로스 대왕 전기, 4권, 16장 33:1)
Quis ille haud sane motus satisque prudens, otii vitia negotio discuti, edicit, ut omnes in vestibulo regiae praesto sint.
(쿠르티우스 루푸스, 퀸투스, 알렉산드로스 대왕 전기, 7권, 1장 5:2)
"Utinam prudentius esset sollicita pro filio et non inanes quoque species anxio animo figuraret!"
(쿠르티우스 루푸스, 퀸투스, 알렉산드로스 대왕 전기, 7권, 1장 23:51)
Aves ad imitandum humanae vocis sonum dociles sunt.
(쿠르티우스 루푸스, 퀸투스, 알렉산드로스 대왕 전기, 8권, 9장 18:1)
fert abies obnixa genu vaditque virumn vi, vadit equum, docilis relegi docilisque relinqui
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 아르고나우티카, C. Valeri Flacci Argonauticon Liber Sextus. 249:1)
49. Propter primam partem notandum quod ad bene exordiendum tria requiruntur, ut dicit Tullius in Nova Rhetorica, scilicet ut benevolum et attentum et docilem reddat alis auditorem;
(단테 알리기에리, Epistolae 112:1)
In hac legatione, magnum eventum habitura, animumque prudentem aeque ac impavidum postulante, per regiones desertas itinera fecit, neque imbribus, neque nive, neque amnium trajectu deterritus.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT PRIMUM.31)
cura, autem, prudentiaque sibi opus esse merito duxit.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT QUARTUM.78)
Magnanimitas, tamen, et prudentia Montgomerii tandem vicere:
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT SEXTUM.45)

SEARCH

MENU NAVIGATION