라틴어 문장 검색

Postremus aduersum fortunam dolor incanduit conquestusque non aequa meritis praemia pensari in extremo Musae saeuientis, uti quae caelum terras quoque pax regeret, uota posuisti.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, X 2:3)
nam de ceteris quin ratione regerentur nihil mouebare.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, XII 1:7)
Sed dic mihi, quoniam deo mundum regi non ambigis, quibus etiam gubernaculis regatur aduertis?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, XII 1:11)
quoniam uero quibus gubernaculis mundus regatur oblitus es, has fortunarum uices aestimas sine rectore fluitare:
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, XII 1:34)
Fortunae te regendum dedisti, dominae moribus oportet obtemperes.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, I 1:33)
Hic tamen sceptro populos regebat
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, XII 8:1)
Terras ac pelagus regens
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, XVI 14:1)
Quod quidem caelum non his potius est quam sua qua regitur ratione mirandum.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XV 1:17)
Splendor quo regitur uigetque caelum
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XX 15:1)
— Quibus, ait illa, gubernaculis mundus regatur.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XXIII 1:7)
— Et ad mundum igitur, inquit, regendum nullis extrinsecus amminiculis indigebit;
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XXIII 2:6)
— Per bonum igitur cuncta disponit, si quidem per se regit omnia quem bonum esse consensimus, et hic est ueluti quidam clauus atque gubernaculum quo mundana machina stabilis atque incorrupta seruatur.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XXIII 2:12)
— Cum deus, inquit, omnia bonitatis clauo gubernare iure credatur eademque omnia, sicuti docui, ad bonum naturali intentione festinent, num dubitari potest quin uoluntaria regantur seque ad disponentis nutum ueluti conuenientia contemperataque rectori sponte conuertant?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XXIII 2:19)
— Est igitur summum, inquit, bonum quod regit cuncta fortiter suauiterque disponit.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XXIII 2:28)
Deum quoque bonitatis gubernaculis uniuersitatem regere disputabas uolentiaque cuncta parere nec ullam mali esse naturam.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XXIII 3:17)

SEARCH

MENU NAVIGATION