라틴어 문장 검색

" Non est istud exilium, cuius neminem non magis quam damnatum pudet.
(세네카, 행복론, Liber VI 187:4)
civiles servatorem agitabunt seditiones et post fastiditos a iuvene diis aequos honores iam senem contumacis exili delectabit ambitio.
(세네카, De Brevitate Vitae, Liber X, ad Pavlinvm: de brevitate vitae 107:7)
Tarium, qui filium deprensum in parricidii consilio damnavit causa cognita, nemo non suspexit, quod contentus exilio et exilio delicato Massiliae parricidam continuit et annua illi praestitit, quanta praestare integro solebat ;
(세네카, ad Neronem Caesarem: de clementia, Liber I 91:1)
Remoto ergo iudicio plurium, quos prima rerum species, utcumque credita est, aufert, videamus, quid sit exilium.
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 27:1)
nullum invenies exilium, in quo non aliquis animi causa moretur.
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 30:5)
Adversus ipsam commutationem locorum de- tractis ceteris incommodis, quae exilio adhaerent, satis hoc remedii putat Varro, doctissimus Romanorum, quod, quocumque venimus, eadem rerum natura utendum est.
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 47:1)
M. Brutus satis hoc putat, quod licet in exilium euntibus virtutes suas secum ferre.
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 47:2)
Nullum inveniri exilium intra mundum potest ;
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 51:2)
nullum exilium grave est, in quod licet eum hoc ire comitatu."
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 56:7)
O fortunatiorem Marcellum eo tempore, quo exilium suum Bruto adprobavit, quam quo rei publicae consulatum !
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 58:1)
Num dubitas, quin se ille Marcellus tantus vir sic ad tolerandum aequo animo exilium saepe adhortatus sit :
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 60:1)
Bene ergo exilium tulit Marcellus nec quicquam in animo eius mutavit loci mutatio, quamvis eam paupertas sequeretur.
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 63:1)
nullum enim tam inops exilium est, quod non alendo homini abunde fertile sit.
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 73:4)
Necessariis rebus et exilia sufficiunt, supervacuis nec regna.
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 78:6)
hic in exilia sequitur et in solitudinibus asperrimis, eum quantum satis est sustinendo corpori invenit, ipse bonis suis abundat et fruitur.
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 79:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION