라틴어 문장 검색

Decorem formae an dignitatem corporis, Animi virtutem an vocis iocundae sonum?
(Macrobii Saturnalia, Liber II, VII. 3:9)
Idem poeta tam scientia profundus quam amoenus ingenio nonnulla de veteribus verbis quae ad proprietatem sacrorum noverat pertinere ita interpretatus est ut mutato verbi sono integer tellectus maneret.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, II. 10:1)
quales sub nubibus atris Strymoniae dant signa grues, atque aethera tranant Cum sonitu, fugiuntque Notos clamore secundo.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, X. 1:2)
In Latinis versibus tota rei pompa descripta est, sonus flammae, et pro hoc quod ille dixerat:
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XI. 25:1)
In segetem veluti cum flamma furentibus Austris Incidit, aut rapidus montano flumine torrens Sternit agros, sternit sata laeta boumque labores, Praecipitesque trahit silvas, stupet incscius alto Accipiens sonitum saxi de vertice pastor.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XIII. 12:1)
Hinc diversarum inter heroas suos personarum varia magnificatio, hic deorum interpositio, hic auctoritas fabulosorum, hinc affectuum naturalis expressio, hinc monumentorum persecutio, hinc parabolarum exaggeratio, hinc torrentis orationis sonitus, hinc rerum singularum cum splendore fastigium.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XIII. 41:1)
Virgilius autem, dum in strepitu sonituque verborum conquirendo laborat, utrumque tempus nulla discretione facta confudit.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XVII. 11:2)
Curetum sonitus crepitantiaque aera
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XIX. 12:3)
Post haec Carminii verba longum fiat, si velim percensere quam multis in locis Graecorum vetustissimi aeris sonos tamquam rem validissimam adhibere soliti sunt.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XIX. 14:1)
Probatumne vobis est Virgilium, ut ab eo intellegi non potest qui sonum Latinae vocis ignorat, ita nec ab eo posse qui Graecam non hauserit extrema satietate doctrinam?
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XXII. 14:2)
Quadripedante putrem sonitu quatit ungula campum.
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, I. 22:1)
Consequitur, summo sonitu quatit ungula terram idem in septimo decimo:
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, I. 22:5)
sonitum super arma dederunt.
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, I. 24:2)
Concidit, et sonitum simul insuper arma dederunt
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, I. 24:4)
Accipe et alterum locum Maronis illi unde traxerat conparandum, ut eundem colorem ac paene similem sonum loci utriusque repperias.
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, II. 4:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION