라틴어 문장 검색

Cum in altera re causae nihil esset quin secus iudicaret ipse de se, quod iudicium gravissimum est, in altera spes esset ad talem tamen virum iudicem veniendi, unde eo plus opis auferret quo minus attulisset gratiae, sponsionem facere maluit;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 큉크티우스 변호문, 9장 1:3)
in eo sponsio facta est.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 큉크티우스 변호문, 10장 2:3)
qui inter tot annos ne appellarit quidem Quinctium, cum potestas esset agendi cotidie, qui, quo tempore primum agere coepit, in vadimoniis differendis tempus omne consumpserit, qui postea vadimonium quoque missum fecerit, hunc per insidias vi de agro communi deiecerit, qui, cum de re agendi nullo recusante potestas fuisset, sponsionem de probro facere maluerit, qui, cum revocetur ad id iudicium unde haec nata sunt omnia, condicionem aequissimam repudiet, fateatur se non pecuniam sed vitam et sanguinem petere, is non hoc palam dicit:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 큉크티우스 변호문, 14장 1:4)
cui neque magistratus adhuc aequus inventus est neque iudicium redditum est usitatum, non condicio, non sponsio, non denique ulla umquam intercessit postulatio, mitto aequa, verum ante hoc tempus ne fando quidem audita.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 큉크티우스 변호문, 22장 1:2)
in huius modi sponsionem testis dare oportebat ex eo numero qui haec dicerent:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 큉크티우스 변호문, 23장 2:3)
sponsio quae in verba facta est?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 큉크티우스 변호문, 27장 1:4)
numquid est causae, C. Aquili, quin, si longe aliter possedit quam praetor edixit, iste ex edicto non possederit, ego sponsione vicerim?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 큉크티우스 변호문, 27장 1:8)
sin praetermittes, qualis erit tua ista accusatio, quae domestici periculi metu certissimi et maximi criminis non modo sponsionem, verum etiam mentionem ipsam pertimescat?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Quae Divinatio Dicitur, 10장 1:4)
datur etiam venia concinnitati sententiarum et arguti certique et circumscripti verborum ambitus conceduntur, de industriaque non ex insidiis sed aperte ac palam elaboratur, ut verba verbis quasi demensa et paria respondeant, ut crebro conferantur pugnantia comparenturque contraria et ut pariter extrema terminentur eundemque referant in cadendo sonum;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, ORATOR AD M. BRVTVM, 12장 1:1)
quod si ea quae dixi non ita essent, quis tamen se tam durum agrestemque praeberet qui hanc mihi non daret veniam, ut cum meae forenses artes et actiones publicae concidissent, non me aut desidiae, quod facere non possum, aut maestitiae, cui resisto, potius quam litteris dederem?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, ORATOR AD M. BRVTVM, 43장 2:1)
Et hic quidem, qui hanc a Laelio, ad quem scripsit, cui se purgat, veniam petit, et utitur ea traiectione verborum et nihilo tamen aptius explet concluditque sen- tentias.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, ORATOR AD M. BRVTVM, 69장 1:5)
dēnique, cum Octāviānus veniam inmīcīs prōmīsisset, ego ē castrīs Pompēiī ēlāpsus ad Italiam nāvigāvit.
(옥스포드 라틴 코스 3권, Pompēius ad patriam revenit13)
iam Rōmam tandem regressus ad Octāviānum festīnō ut veniam petam.’
(옥스포드 라틴 코스 3권, Pompēius ad patriam revenit14)
prō certō habeō Octāviānum veniam tibi datūrum esse.
(옥스포드 라틴 코스 3권, Pompēius ad patriam revenit17)
ille laetissimus erat quod Octāviānus veniam sibi dederat.
(옥스포드 라틴 코스 3권, Pompēius ad patriam revenit26)

SEARCH

MENU NAVIGATION